Eerste indruk: Apple Music
Is Apple Music de moeite van het proberen waard? Na een paar uurtjes spelen luidt het antwoord: zeker.
Alle reaguurders die denken dat de Bright-redactie een Apple-bolwerk is, hebben natuurlijk gelijk. Dinsdagmiddag om klokslag vijf uur zaten alle aanwezigen in het Bright-hoofdkwartier klaar om iOS 8.4 naar binnen te halen.
De meest fanatieke collega greep aanvankelijk naast de update. Omdat hij de beta van het nieuwe besturingssysteem al draaide, kon hij de definitieve versie aanvankelijk niet downloaden – een probleem dat overigens eenvoudig verholpen kan worden. Het gevolg was dat ik, toch bepaald niet de grootste Mac-head van de redactie, iOS 8.4 als eerste kon installeren.
Betalen?
Snel Apple Music uittesten. Lekker nieuw icoontje en een mooi beginscherm. Maar dan… Ik krijg de vraag voorgeschoteld of ik akkoord ga met het betalen van 9,99 euro. Huh? De eerste drie maanden waren toch gratis? Inderdaad, en Apple bevestigt dat voor de zekerheid nog maar eens per e-mail. Pas na de proefperiode ga je betalen. Een schoonheidsfoutje.
Via simpele menu’s laat je vervolgens weten welke genres en artiesten je voorkeur hebben. Grappig: de rockers van AC/DC die sinds dinsdag hun muziek voor het eerst streaming aanbieden, staan meteen tussen de opties.
Connect
Die informatie over je favoriete artiesten wordt onder meer gebruikt voor Connect: het sociale deel van Apple Music dat ‘direct contact’ belooft met muzikanten. En inderdaad: ik zie daar updates staan van mijn favorieten waarop ik zou kunnen reageren.
Het succes van dit onderdeel gaat natuurlijk erg afhangen van de betrokkenheid van de artiesten. Laten die het afweten, dan is Connect voor je het weet een soort Google Plus: iets wat wel heel veel mensen hebben maar waarvan maar heel weinig mensen gebruikmaken.
Spotify-haters
Tot zover het gemuggenzift, want verder ziet het er gewoon allemaal gelikt uit. De interface bevalt me al meteen een stuk beter dan die van Spotify – al verdwaal ik ook hier af en toe in de talloze menu’s en opties.
Het muziekaanbod is zoals je mag verwachten. Groot. Ook het werk van Spotify-haters Thom Yorke en Taylor Swift is beschikbaar.
En dan heb je natuurlijk nog alle gecureerde playlists en radio. Dankzij shows van mensen als Pharell Williams en Elton John kunnen muziekliefhebbers met de meest uiteenlopende smaken hun hart ophalen. En wie graag op de hoogte wil blijven van het nieuws, kan zelfs terecht bij de oerdegelijke maar supergoede BBC World Service.
De persoonlijke suggesties (te vinden onder de ‘Voor jou’-tab) zijn redelijk snel redelijk goed. En wie graag iets onbekends hoort, kan via de tab ‘Nieuw’ altijd weer iets ehm… nieuws ontdekken.
Sceptisch
Ik was vooraf nogal sceptisch. Weer een muziekdienst, met grotendeels precies dezelfde content als elders, erbij? Wat voegt dat nou toe? Dat het rijke Apple aanvankelijk van plan was om artiesten de eerste drie maanden niet te betalen, maakte het er niet beter op. Dat laatste probleem is verholpen. Onder druk van Taylor Swift besloot Apple de artiesten gewoon toch te betalen. Zo hoort het ook.
Maar, eerlijk is eerlijk, Apple Music ziet er echt mooi uit. En de dienst kan profiteren van de medewerking van een paar grote namen. Of dat ook een overstap (of überhaupt het nemen van een abonnement) rechtvaardigt, zal van persoon tot persoon verschillen.
Ik moet er nog even over nadenken. Maar ik was nu toe dan ook te gierig om voor Spotify te betalen.
Lees ook: