Picnic 07: Danah 'social network' Boyd

Wat zoeken we in online ‘communities’ als Hyves, die mateloos populair zijn?
'We hebben communities nodig om een sociaal leven te leren leven. We leren wat mensen kunnen betekenen en hoe je vrienden maakt, maar ook wat de nadelen zijn. Dit geld voor off- en online, maar in deze online vorm zijn er minder beperkingen. Daar moeten we nog leren mee omgaan.'

Dus online sociaal doen is 'oké', maar waar ligt de grens? Wat je online zet is immers niet meer privé?
'Ik houd mijn online identiteit bewust gescheiden van mijn privé-identiteit. Ik heb eerder wel eens gezegd dat mensen die mijn blog lezen denken dat ze Danah Boyd kennen, maar dat is niet zo. Dat is slechts een aftreksel van de complete persoon. Zo werkt het eigenlijk voor iedereen, we moeten leren hiermee om te gaan. Zo ben je zelf waarschijnlijk tijdens de voetbaltraining een heel ander persoon dan dat je op je LinkedIn-profiel publiceert. Mijn afwezigheid op Hyves bijvoorbeeld vinden mensen vaak vreemd. Juist, omdat ze verwachten dat ik ook daar een onderdeel van zou moeten zijn. Het is precies die wenselijkheid, die sociale druk dat wij met z’n allen aan elkaar klitten op communitysites. Natuurlijk is het nuttig, natuurlijk stimuleert het je netwerk en is het een belangrijk onderdeel van je kennisverbreding, maar uiteindelijk wordt het te veel.'

Tot nu toe modderen we allemaal maar wat aan op dat sociale internet en beseffen niet altijd de risico’s die dat met zich meebrengt. Hyves bevat een zekere restrictie wat informatie betreft, maar publieke profielensites niet. Wat je daar op publiceert is toegankelijk voor iedereen. Moeten we dit geen onderdeel maken van de opvoeding van de volgende generatie?
'We moeten opletten waar we aan mee doen. Het menselijk brein heeft sociale beperkingen ingebouwd en die zijn niet voor niks. Eerdere onderzoeken hebben aangetoond dat we niet in staat zijn om meer dan 150 contacten tegelijk te beheren (Dunbar’s Number), en dat we niet meer dan acht échte vrienden kunnen onderhouden. Online heeft dit geen enkele betekenis, ondanks dat veel van deze diensten ontworpen zijn aan de hand van deze fundamenten: Friendster stond niet meer dan 150 contacten toe, MySpace voerde een ‘Top 8 friends’-lijst, enzovoort. Uiteindelijk groeien er in deze gemeenschappen wel een soort etiquetten in, maar ons gedrag verandert. Bepaalde groepen noemden je een MySpace-whore als je meer dan 150 vrienden had. Dan was je een verzamelaar en betekende het niets als je in de contactlijst stond van zo’n persoon. Niet heel vreemd, als je kijkt naar onze eigen J.P. op Hyves; bijna 65 duizend vrienden. Knap hoor.'

Maar, hoe gaat zich dit ontwikkelen dan? Wat is het gevaar nu?
'Technologie ontstijgt ons brein, ook op sociaal niveau. Straks hebben we niet eens meer de tijd om naar de kroeg te gaan omdat we te druk bezig zijn met ons Hyves-profiel. Of staan we daar met een biertje in de ene hand en de gsm in de andere, ons Facebook-profiel te updaten. Gezellig. We moeten opletten dat we waarde blijven toekennen aan wat we zelf 'vrienden' noemen. Uiteindelijk leert een persoon zelf omgaan met wat hij of zij wel of niet aankan, maar dit kan je alleen leren door te doen en te ervaren.'

Ook in deze serie: Biz 'Twitter' Stone en Andrew 'The Cult of the Amateur' Keen.