Sex and the Server: Seks met robots

Dat je niet zomaar alles op Youtube mag zetten vind ik logisch. De meeste mensen kijken ernaar op het werk en dan is het niet echt handig als tussen de dagelijkse dosis filmpjes opeens de nieuwste cumshots verschijnen. Bovendien zijn er ook duizenden jeugdige Youtube liefhebbers, en die moet je daar natuurlijk niet mee confronteren.

Maar dat de trailer van de film The Sex Life Of Robots van de site werd gehaald, slaat werkelijk nergens op. De film, gemaakt door kunstenaar Michael Sullivan, is juist een prachtig kunstwerk. Ja, je ziet wat neukende robots - alleen maar eigenlijk - maar om nou te zeggen dat het schokkend materiaal is, nee. Dan zou dit kunstfilmpje wat mij betreft ook dubieus moeten zijn. Gelukkig heeft Wired de trailer alsnog online gezet.

Over robots en seks gesproken, volgens computerdeskundige David Levy is het nog maar een kwestie van een paar jaar voordat het ‘normaal’ is dat we echt seks hebben met robots. En hij denkt niet alleen dat seks normaal wordt, maar ook dat we over een jaar of veertig verliefd gaan worden op en relaties zullen krijgen met robots.

Hij heeft natuurlijk gelijk. Als je ziet hoe realistisch sommige robots inmiddels zijn en hoe bepaalde mannen al om hun realdoll geven, is het inderdaad maar een kwestie van tijd. De filmindustrie voorspelt het ook al een tijdje. Kijk maar naar Cherry 2000 (excuses voor de verwarrende vertaling) over een man wiens geliefde robotvrouw stukgaat tijdens een vrijpartij. Of naar A.I. van Spielberg waarin Jude Law de seksrobot Gigolo Joe speelt. Je hoeft alleen maar aan 2001, A Space Odyssey te denken om te weten dat zulke ideeën zo gek nog niet zijn.

In die Kubrick-klassieker belt Dr. Floyd zijn dochtertje vanuit de ruimte via beeldtelefoon, zonder enige vertraging. Dat was in de jaren zestig nauwelijks denkbaar, maar inmiddels kan iedereen het. Zo zal het met robots ook gaan. De gedachte dat ik me door een robot zou kunnen laten nemen vind ik nu nog afstotelijk, maar ja, als ik in de voorverwarmde, voorgeprogrammeerde en onvermoeibare armen van het Jude Law exemplaar uit A.I. zou belanden, zou ik vrees ik toch niet tegenstribbelen.