Zielig: mijn laptop mag de koffietent niet in

Zielig: mijn laptop mag de koffietent niet in

29-08-2014 13:18 Laatste update: 28-04-2018 04:14

Mijn laptop voelt zich gediscrimineerd. Hij wordt geweigerd, terwijl m'n smartphone wel naar binnen mag.

Ik zit met een vriend in een koffiebarretje omdat we een spelletjesavond gaan organiseren. De regels van een spelletje staan op de laptop, dus die klap ik open. De eigenaresse is er als de kippen bij om te vertellen dat ze een no-laptop-policy heeft. Ik stuur het reglement door naar mijn telefoon en we vervolgen onze bespreking, met z’n tweeën hangend boven het kleine schermpje. Want een smartphone, dat is prima.

Ik had haar kunnen breken, de eigenaresse. Een telefoon op tafel mag wel, dus. En een iPad? Niet? De iPad Mini? Ook niet? Maar de nieuwe Samsung is maar een fractie kleiner dan de iPad Mini. Dus als je er mee kan bellen, mag het weer wel? En wat dan als ik een iPod Touch heb? Een minilaptop? En wat is de e-reader-policy?

Wat gaat er mis?

Als je zo makkelijk een systeem kan hacken, betekent dit dat er iets mis mee is. "Ik ben geen koffiezaak gestart om de hele dag tegen laptops aan te kijken", zegt de eigenaresse tegen ons. Maar wat ze bedoelt is: "Ik ben geen koffiezaak gestart waar niemand meer met elkaar praat en alleen maar komt om te werken in zijn eigen cocon, turend naar een scherm, en zo goed als geen koffie meer bestelt. Kijk: dat is een beredenering die ik kan volgen.

Waar zie je dit vaker?

Ik blog er regelmatig over: mensen die hun pijlen op de technologie richten en niet op het gebruik van deze technologie. Door de smartphone leven we niet meer in de echte wereld. Facebook zorgt voor Project-X-rellen en jihadstrijders. Van Instagram-selfies worden we arrogant. Dat niveau, je kent het wel. Maar als je doorleest of doorvraagt, blijkt het probleem ergens anders te liggen.

De technologie is natuurlijk wel onderdeel van het probleem, maar niet het probleem zelf. In dit geval maakt draagbare technologie het troebel wat men aan het doen is. Ik merk het zelf ook, als ik in de trein net als iedereen met m'n smartphone speel, voel ik de drang om te laten weten dat ik niet aan het candycrushen ben, maar De Correspondent lees.

Hoe kan het beter?

Het gaat om het ontmoedigen van het gedrag in plaats van het verbieden van de technologie. Door de waarschuwingssticker 'Dit is geen werkplek, maar een koffietent' op de ruit te plakken, geef je al een duidelijk signaal af. Dit versterk je door nergens stroomplekken of internet aan te bieden.

Want een zaak vol laptops verlaagt wellicht de sfeer, maar met een schooljuf die dingen verbiedt weet je zeker dat het ongezellig wordt.