Eerste indruk: DJI Phantom 4-drone met active-track

Een tijdje geleden vloog ik voor het eerst met een drone: de Parrot Bebop 2. Leuk speelgoed, waarvan de return home-functie niet zo accuraat was als ik verwachtte, waardoor de Bebop na 2 dagen gebruik een gebarsten lens had. Toen ik de 1600 euro kostende DJI Phantom 4 de lucht in liet gaan, was ik dan ook voorzichtiger. Ik keek eerst een tiental Youtube-video's over hoe je de drone veilig uit de doos moet halen, de wieken er op monteert, het kompas kalibreert, de buren waarschuwt, etc. Vervolgens zocht ik een afgelegen plek op. Vrij van bomen en sloten om de Phantom 4 zijn kunstje te laten doen. Je hebt grof gezegd vier categorieën drones:

1. Rommel. Drones van een paar tientjes tot een paar honderd euro. De goedkoopste vliegen niet lekker, blijven niet op de plaats hangen én hebben een beroerde camera. De iets duurdere hebben of een betere camera, of vliegen iets minder onvoorspelbaar.

2. Betere amateurspul. De Bebop 2 is een voorbeeld van het betere amateurspul. Je bent dan een flinke 600 euro zakgeld kwijt, maar de camera is een stuk beter. Het beeld wordt digitaal recht gehouden, zelfs als jij flink zwenkt met de drone, wordt het beeld digitaal bijgeknipt om jou achteraf niet misselijk te maken van het gezwalk.

3. Het betaalbare professionele spul. Onder andere de Phantom 3 en 4 van DJI. De camera's zijn beter, de drone kan perfect op dezelfde locatie blijven door GPS en GLONASS. Maar het grootste verschil zit hem in gebruik van een zogenaamde gimball voor de camera. Een ingewikkelde ophangconstructie die trillingen wegneemt en de camera dezelfde kant op kan laten wijzen, ongeacht van wat de drone doet.

4. Het heftige Pro-spul. De Inspire van DJI kost dik twee keer wat een Phantom 4 kost, maar kan 360 graden in de rondte filmen, zonder dat de drone hoeft te draaien. De camera is beter, de pootjes worden weggevouwen tijdens de vlucht, zodat ze de camera niet in de weg zitten en de besturing is nog slimmer. 

Het spannende aan de Phantom 4 is dat hij zelfstandig kan vliegen. Of door een punt op de kaart aan te wijzen, een punt in het beeld, of door een object (een auto, een mens, een fiets, een omgezaagde boom) aan te wijzen dat gevolgd moet worden. Die laatstgenoemde Activetrack-optie zal bezitters van zijn voorgangers aan het huilen brengen. Niet langer probeer je zelf met behendig joystickwerk een mooi shot te krijgen, maar na het aanwijzen van je onderwerp kun je thee gaan zetten, want de drone volgt zelfstandig. 

Er is één nadeel. De drone kan alleen vooruit kijken. Dus lekker automatisch zijwaarts meevliegen is geen optie. Active-track helpt je om een volgshot te maken, niet voor je uit te vliegen bijvoorbeeld. Je kunt tijdens active-track de drone wel zelf bedienen. Dan blijft de camera het onderwerp volgen, maar kun jij er bijvoorbeeld omheen draaien. 

Conclusie: de Phantom 4 is een indrukwekkende drone. Zeker voor het budget. Fietsen op het platteland met een wit vliegend robotje achter je in de lucht is een wonderlijk moderne ervaring. Heb je wel wat geld over voor een hobby, dan is de Phantom 4 een prachtapparaat. 

<drupal-entity data-embed-button="afbeelding" data-entity-embed-display="entity_reference:media_thumbnail" data-entity-embed-display-settings="{&quot;image_style&quot;:&quot;liggend&quot;,&quot;image_link&quot;:&quot;&quot;}" data-entity-type="media" data-entity-uuid="4a97f16e-714e-4758-9dec-547e24c51afc"></drupal-entity>

Screenshot uit de app. Je ziet de man die via active-tracking wordt gevolgd. Hoe meta!