Eerste indruk: MacBook Air (11 inch)
De vierde generatie ultraportables van Apple komt in twee maten. Erwin kan niet kiezen.
Apple heeft vorige week nieuwe MacBook Air laptops geïntroduceerd: het vertrouwde 13 inch model en een nieuw klein broertje, de 11 inch. Mijn aandacht ging uit naar de 11 inch. Maakt Apple alsnog een netbook denk je meteen, terwijl voorman Jobs daar zo op afgeeft. Daar doe je de kleine Air echter mee te kort. Hij heeft weliswaar het formaat en de aaibaarheid van een netbook, maar de power van een notebook.
Het stel vormt de vierde generatie MacBook Air (MBA). De eerste zogeheten ultraportable van Apple stamt uit 2008. Bij de tweede werd de Mini DisplayPort toegevoegd. De derde generatie werd een stuk goedkoper. De nieuwe lichting is door Apple in een unibody gehesen, wat de casing heel sterk en stug maakt. En de introductie van die 11 inch dus.
Ik heb warme herinneringen aan de handzame 12 inch Powerbook, al was die een stuk zwaarder, dikker en vierkanter. De 11 inch MBA is rechthoekig en heeft een 16:9 scherm. Door de geringe hoogte voelt het schermoppervlak kleiner dan die van pak 'm beet een iPad, maar de hoge resolutie (1366 x 768) maakt veel goed. De extra, tweede usb-poort is zeer welkom. (Op het 13 inch model zit ook nog een sleufje voor sd-geheugenkaarten.) Wat verder opvalt is het stickje in de doos mocht je de systeemsoftware willen of moeten herinstalleren. En de nutteloze Eject Disc knop rechtsbovenaan op het fijne toestenbord - op de Air zit immers geen optische drive voor cd's en dvd's - is op de nieuwe modellen vervangen door een aan/uit knop.
Was bij de voorgangers van de MacBook Air een zogeheten solid state drive, die conventionele harde schijven met bewegende onderdelen vervangt, nog optioneel, bij de nieuwe modellen is deze standaard. Het grootste voordeel van flashgeheugen is de snelheid. De Air werkt snel en reageert alert. Opstarten duurt nog maar 15 seconden en om de laptop uit sluimerstand halen knipper je slechts twee keer met je ogen. Apple past hiermee lessen toe op MacBooks die het heeft geleerd met de iPad. Dat is fijn maar Apple stelt me, en ik ben vast niet de enige, voor een dilemma.
De MacBook, iPad en MacBook Air kruipen naar elkaar toe, waardoor het moeilijk kiezen is. Eerst de prijzen. Zowel de gewone MacBook als de 11 inch Air beginnen op een prijsniveau van 999 euro, waarmee maar meteen duidelijk is dat het geen netbooks zijn. De zwaarste iPad, met 3G en 64 gb geheugen, en die wil je, kost 799. Dan het gebruik. Als je alles wilt kunnen doen, inclusief cd's en dvd's spelen, dan is de keuze makkelijk, dan neem je een gewone MacBook. Maar zeg nou eerlijk, hoe vaak gebruik je nog discs in dit cloudtijdperk? En zo'n naar verhouding zware MacBook, da's weinig mobiel.
Kom je dus uit bij de Air. De 11 inch is voorzien van een Mini DisplayPort voor een extern groot scherm, maar gezien zijn geringe schijfruimte (64 of 128 gb) is hij nauwelijks geschikt als enige computer. De 11 inch is dus voor erbij, naast een desktopcomputer of een 17 inch MacBook Pro bijvoorbeeld.
Dat geldt echter ook voor de iPad. Er zijn groepen voor wie een iPad een hele gebruiksvriendelijke instapcomputer kan zijn, maar voor het gros is de iPad als de tweede auto. Eentje die goedkoper is dan de 11 inch MBA en nog handzamer. Op de kleine MBA daarentegen kun je echt werken. Je beschikt over een volwaardige computer. Dat werken bestaat idealiter voornamelijk uit web, mail en tikken. Voor visuele toepassingen is het scherm te klein. Studenten, journalisten, managers en dat soort types kunnen uitstekend uit de voeten met de 11 inch. En toch, het blijft een laptop, een werkpaard. Vergaderingen kun je ook prima afwerken met een iPad. Browsen en je mail doen ook.
Lang verhaal kort: met de komst van met name de kleine MacBook Air is de keuze van Apple hardware er niet eenvoudiger op geworden. Het verstand zegt een combi van een MacBook Pro en een iPad als ideale computerset-up, maar die 11 inch Air ligt de hele tijd zo te lonken!