Duurtest: Opel Ampera (week 1)

Onze duurtest met de Nissan Leaf beviel goed. Door langer te testen en vaker te schrijven over de auto, werd het beeld dat we kregen genuanceerder. Daarnaast was er een intensiever gesprek mogelijk met de lezers van Bright.nl. We zetten de serie dan ook graag door. Met een aantal groene auto's die elk hun eigen groene techniek bezitten. De komende drie weken hebben we de Opel Ampera. In de maand mei de Ford Focus 3 cylinder, 1 liter met 125pk. Juni gaan we weer volledig elektrisch met de knappe Volvo C30 en in juli proberen we de diesel-hybride Citroën DS-5.

Woensdag mochten we 'onze' Ampera ophalen. Allemachtig, wat ziet dat ding er 'darth vader' uit in de black-on-black uitvoering die we meekregen. Laag op de grond, de zwarte inzetlijsten in bumper en deuren vallen nu mooi weg en een neus die indruk maakt. Ik weet dat Meike in haar test niet zo enthousiast was over de looks, maar als je twee witte hebt en een zwarte, kun je Darth Vader met Storm Troopers spelen.

Dat de auto zo laag bij de grond ligt, is niet zo praktisch. Ik heb het voor elkaar gekregen om met 7 km/u toch nog de lip van de auto over de verkeersdrempel te schrapen. Ik probeer maar gewoon aan dat geluid te wennen.

De auto is gevoelsmatig niet zo stil van binnen als de Leaf, maar vergeleken met elke andere auto is het of je een helm op hebt zo stil. Het interieur is net zo spannend als de buitenkant, met fijne leren stoelen en twee panelen die vanuit de deuren het dashboard opkruipen. Een futuristische vibe.

Opel noemt de Ampera een elektrische auto met een range extender. Geen hybride dus. Het verschil is in de praktijk vooral dat je een redelijke afstand puur elektrisch kan rijden. Tot nog toe is 50 kilometer mijn range, maar echte uitspraken kan ik daar nog niet over doen. Nadat de accu leeg is, begint het motortje te spinnen. Die drijft niet de wielen aan, maar levert energie voor de elektrische motor.

Minpunten tot nog toe: laden kan alleen met het kabeltje van drie meter. Een verlengsnoer en het ding weigert dienst. Dat is niet erg handig als je op een andere plek dan thuis op wil laden, want wie heeft op z'n oprit een stekkerdoos?

De middenconsole ziet eruit als een telefoon waar het plasticje nog niet afgehaald is. De knoppen zijn delen van het oppervlakte en zijn alleen door de kleine plastic puistjes eronder goed te identificeren. Mooi is anders.

Volgende week wat woon-werkverkeer en daarna met de Ampera naar der Heimat. Heb nu alleen nog maar elektrisch gereden, maar na die avonturen kan ik u meer vertellen over het verbruik. Ondertussen zijn vragen welkom in de comments.