Duurtest Mini Cooper SE: bij de kennismaking lachend achter het stuur

Ik heb oprecht uitgekeken naar de komst van deze nieuwe elektrische Mini. De vorige was een heel leuk karretje om te rijden, dus ik ging ervan uit dat hij in ieder geval niet slechter was geworden. Hoogtepunten van de eerste elektrische Mini: je zit lekker laag, fijn tussen alle SUV’s. Er is aandacht aan het interieur besteed. Hij ziet er fris uit van buiten en hij rijdt niet als een go-kart, maar vlot, wendbaar en sportief is hij zeker.

Universeel in de smaak

Bij de eerste kennismaking blijkt dat geen van de voordelen verdwenen zijn, maar dat de nieuwe Mini op alle vlakken een upgrade heeft gehad. Dat verbaasde me, want op de foto’s vond ik deze nieuwe Mini een wat onooglijk, plomp en saai model. Maar in het echt heeft hij juist een aantrekkelijke simpele vorm. Weg zijn de chromen randjes en versieringen. Hier staat een moderne auto met zelfverzekerde lijnvoering.

De neus vereist wat tijd om te wennen. Maar op dag één dat ik hem had staan, kreeg ik complimenten van een man achter een rollator, een oma achter een kinderwagen, een Twitterfilosoof én staken vier Roemenen in een Skoda Kodiaq VRS hun duimen omhoog. Volgens mij betekent dat ook in het Roemeens dat ze onze auto waarderen. De Mini is door zijn facelift dus weer op gaan vallen en dat is wat mij betreft een goeie ontwikkeling. De oude modellen zie je op elke straathoek en lijken veel op elkaar. Deze is echt weer fris en nieuw.

Mini heeft goed nagedacht

Het interieur van de Cooper SE is minder minimalistisch dan de buitenkant, maar de detaillering zit in textuur en materiaalgebruik, niet in ornamentjes zoals vroeger. In het dashboard zit een stuk geweven band verwerkt, die ook als onderste spaak in het stuur terugkomt. In de middenconsole zit een bakje dat als toilettas niet zou misstaan in een boutique hotel. Er is liefde en aandacht gestopt in deze auto.

Een groot rond scherm domineert het dashboard en daaronder zitten een paar handige knoppen voor de zaken waar je snel bij wilt. De toggle switches daar zijn geen grote chromen knoppen meer, maar halftransparant kunststof. Maar de knop om de auto te starten draai je dan wel weer een halve slag als een sleutel. Je voelt ook hier weer dat er over nagedacht is: wat mag naar 2024, waar stoppen we subtiele hints naar het verleden? In onze auto zit ook een Headup Display, maar die voegt weinig toe en zit zo laag dat je het maar amper een HUD kan noemen als je boven de 1,70m bent.

Lachend achter het stuur

Langs het grote zonnedak zit subtiele led-verlichting. Onder de stof van het dashboard ook. Dat geeft met name als je in het donker rijdt het gevoel dat je een luxewagen onder de kont hebt. Met de knop 'Experiences' kun je de auto in verschillende modi zetten. Standaard zijn dat Green, Core en Go-Kart. In onze auto vol opties heb je ook nog Vivid, Timeless, Balance en Personal.

Bij Go-Kart-moddus hoor je een mannetje joelen en gaat er een spacegeluid meedoen met je stroompedaal. Zinloos, maar zo ontzettend leuk. Ook in Timeless heb je een soort net-niet-motorgeluid op de achtergrond. Ik heb dat in alle auto’s tot nog toe uitgezet, maar de Mini gaat elke keer in Go-Kart modus. Lachend zit ik achter het stuur. Volgende week gaan we de prijslijst even doorlopen. Dan gaan we iets minder hard lachen.

Rutger test elke maand een andere auto, volg het in de Bright Duurtest en blijf op de hoogte met ons WhatsApp-kanaal.