Duurtest: Peugeot Traveller in Zweden(1)

Je kunt de beste auto ter wereld rijden, uiteindelijk raakt ook die slechts met een paar vierkante centimeter de aarde. En die paar vierkante centimeter zijn allesbepalend. Dat merk je niet als je op Nederlandse rechte, schone, goed onderhouden wegen rijdt. Maar toen wij 150 kilometer voor onze bestemming ijs en sneeuw op de weg tegenkwamen was dat bijzonder evident. Door een misverstand zijn er geen winterbanden onder de Traveller geplaatst en zo werden die laatste twee uur rijden af en toe best even spannend.

Op sommige plekken was de sneeuw weggereden en konden we probleemloos de maximumsnelheid rijden, maar in een bocht hadden de meeste voorgangers wat afgesneden en bleek de grip verre van optimaal te zijn als we wegens een tegenligger wat ruimer moesten aansnijden. Afremmend van 80 om een bocht in te draaien waar sneeuw lag bleken de Michelin Primacy 3-banden ook niet voor dit klimaat weggelegd. De eigenaren van ons huurhuis keken bedenkelijk bij ons verhaal en lieten de banden met spikes zien waar ze zelf op rijden. Oeps. 

Heel veel ruimte

Maar laten we het hebben over de merites van deze auto als hij wel op banden staan die geschikt zijn voor de ondergrond. Allereerst het formaat: de Traveller is enorm. Hij is als negenpersoons verkrijgbaar en dan passen er ook écht negen volwasssenen in. Wij hebben de achtpersoons, waar we voor de reis de achterste bank hebben uitgehaald. We hadden in principe de koelkast mee kunnen nemen op vakantie. Dat hebben we niet gedaan, maar wel een slee, drie boodschappenkratten en meer tassen dan ik hier durf op te schrijven. Desondanks wordt hij op de ferry gekwalificeerd als een gewone auto wat de reis weer een stuk goedkoper maakt. Aan de vering merk je wel dat deze auto gerelateerd is als een busje; hij is minder verfijnd geveerd dan bijvoorbeeld de C4 Grand Picasso. 

<drupal-entity data-embed-button="afbeelding" data-entity-embed-display="entity_reference:media_thumbnail" data-entity-embed-display-settings="{&quot;image_style&quot;:&quot;liggend&quot;,&quot;image_link&quot;:&quot;&quot;}" data-entity-type="media" data-entity-uuid="f4a6bbd4-639d-4113-a72d-c1323fa50d8c"></drupal-entity>

Dit is het interieur van de Traveller Business; de mooiste uitvoering. Wij doen het met een conventionelere opstelling van 2 stoelen voorin en 2 banken daarachter.

Voor alle passagiers is er nagedacht over 21e-eeuwse musts. 12volt-stopcontacten overal en zelfs een 230 volt-stopcontact onder de stoel. Aan de voorstoelen zijn ook tafeltjes gemonteerd zodat de achterpassagiers hun iPads kwijt kunnen. Boven hun hoofden bevindt zich een gedeeld glazen dak, waardoor de beleving meer loft dan koekblik is. De elektrische schuifdeuren aan beide zijden van de auto dragen bij aan dat gevoel van luxe.

Niet cruisen op cruise control

Flinke turn-off is de adaptive cruise control. Normaal houd ik niet op de lofzang daarvan te zingen, maar nu blijven de harp en lier thuis. Waarom? Zet je de cruise control op 90 en ga je een heuvel af, dan loopt de snelheid zomaar op tot 99! Niet fijn als je een flitspaal tegen kunt komen. Bovendien zou de cruise control afstand moeten houden, maar gebeurt er soms iets geks. De auto houdt zijn snelheid, komt steeds dichter bij een voorganger en slaat dan af, waardoor je als chauffeur vrij plotseling moet ingrijpen. Het is ver verwijderd van de Autopilot-ervaring van Tesla. 

Waar de Fransen wel erg hun best op hebben gedaan is het automatische grootlicht. In Nederland vind ik dat over het algemeen grote flauwekul, maar wie hier in het donkere bos rijdt, heeft grootlicht echt nodig. Deze spot van grote afstand tegenliggers en voorgangers en schakelt mooi op tijd uit en aan. Een bijzonder prettige vinding.

Het infotainmentsysteem heeft handige live verkeersinformatie van TomTom en ook nog eens Carplay en Android Auto aan boord om de apps van je smartphone veilig op het beeldscherm te toveren. Volgende week na nog eens 1000 kilometer hoor je onze conclusie.