Review - Star Wars: The Force Awakens
De verwachtingen waren hooggespannen, maar The Force Awakens maakt het waar: Star Wars is weer terug op niveau, en is de fans zeker niet vergeten.
Filmrecensies lees je niet vaak op Bright.nl, maar om Star Wars kunnen we gewoon niet heen. Dit is niet zomaar een film, maar de start van een complete nieuwe generatie Star Wars-films en alles wat daar bij hoort. We hebben deze review opgedeeld in twee delen: een globaal deel ZONDER SPOILERS, voor mensen die enkel de trailers hebben gezien, en een deel MET SPOILERS, voor wie dat aandurft.
Spoilervrij:
Wie de trailers van The Force Awakens heeft gezien, weet dat de film zich zo'n dertig jaar na Return of the Jedi afspeelt. We ontmoeten nieuwe helden: Rey, Finn en Poe, en ronde droid BB–8. Maar we zien ook oude helden terug: Han Solo, Chewbacca, Leia en de Millennium Falcon gaven de trailers van The Force Awakens ondanks alle nieuwigheden een vertrouwd gevoel.
<drupal-entity data-embed-button="afbeelding" data-entity-embed-display="entity_reference:media_thumbnail" data-entity-embed-display-settings="{"image_style":"liggend","image_link":""}" data-entity-type="media" data-entity-uuid="bbdfde3c-6b6c-4d73-83cf-7ca74b83531d"></drupal-entity>
Dat vertrouwde gevoel beklijft, ook na het zien van de hele film. In sommige opzichten is The Force Awakens net zoveel een vervolg op de originele trilogie als een ode aan die films. Toch is de film een volwaardig nieuw hoofdstuk in het Star Wars-epos. Regisseur J.J. Abrams en scenarist Lawrence Kasdan hebben een spannend avontuur opgezet, dat ondanks een bekende setting vooral draait om nieuwe helden en een even nieuwe dreiging.
Toch heeft ook die nieuwe dreiging een bekend gezicht: slechterik Kylo Ren is in zwart gehuld, draagt een masker dat zijn stem vervormt en zwaait met een rode lightsaber in het rond. En hij heeft een groot leger van Stormtroopers met TIE Fighters tot zijn beschikking. Ondertussen vliegen de good guys in X-Wings, die er net als de schepen van de slechte kant licht vernieuwd maar vooral heel herkenbaar uitzien. Alles ademt: we zijn dan wel dertig jaar verder, maar zo gek veel is er niet veranderd sinds de tweede Death Star werd opgeblazen.
In elk opzicht geslaagd
Dat kader blijkt zich uitstekend te lenen voor het uitstippelen van een nieuw verhaal, dat ondertussen de fans van vorige films voor hun geduld beloont. De film is doorspekt met kleine (en grote) verwijzingen naar de vorige delen, zonder daar in door te slaan. De bekende setting maar onbekende afgelopen dertig jaar vormen een prachtig toneel voor de nieuwe acteurs, die zich prima staande houden tegenover de Star Wars-veteranen die voorbij komen.
<drupal-entity data-embed-button="afbeelding" data-entity-embed-display="entity_reference:media_thumbnail" data-entity-embed-display-settings="{"image_style":"liggend","image_link":""}" data-entity-type="media" data-entity-uuid="ccab9ab6-1e52-4eb5-a5c9-5cea9353c689"></drupal-entity>
The Force Awakens heeft vaart, spanning, actie, mysterie, romance en hier en daar zelfs humor die in tegenstelling tot die in de prequels wél leuk is. De nieuwste Star Wars maakt op meeslepende, indrukwekkende, bevredigende en vooral ontzettend leuke manier de weg vrij voor de films die de komende jaren volgen. Zonder iets te verklappen: The Force Awakens is in elk opzicht geslaagd, en alles wat de matige prequels niet waren. Gaat dat zien!
REVIEW MET SPOILERS! MOET JE DE FILM NOG ZIEN, STOP DAN NU MET LEZEN.
The Force Awakens is de beste Star Wars in jaren. Door de vaart, het samenspel tussen de verschillende personages en de humor lijkt de film veel meer op de originele trilogie dan de prequels die daarop volgden. Die prequels waren vaak uitleggerig, zaten vol met onnodige zijverhaaltjes en hadden bovendien te lijden aan cheesy humor.
Het plot doet in grote lijnen wel heel erg denken aan A New Hope, maar dat is eigenlijk nergens een belemmering. Net als Luke ontmoet nieuw hoofdpersonage Rey een droid op haar woestijnplaneet, die een geheime boodschap met zich meedraagt. En net als Luke komt ze er gaandeweg achter dat de Force bestaat, dat zij die kan gebruiken en dat zij de held moet zijn die ze in het begin allesbehalve lijkt.
<drupal-entity data-embed-button="afbeelding" data-entity-embed-display="entity_reference:media_thumbnail" data-entity-embed-display-settings="{"image_style":"liggend","image_link":""}" data-entity-type="media" data-entity-uuid="c485da57-fea4-43f2-a82c-618256dbb941"></drupal-entity>
Actrice Daisy Ridley zet met Rey een sterke vrouwelijke hoofdrol neer, die nog het meest doet denken aan een mix tussen Luke, Leia en Han Solo. Haar precieze achtergrond blijft in de film nog onduidelijk, wat hongerig maakt naar de volgende delen. Maar ze houdt zich prima staande naast geliefde personages als Han, Chewbacca en Leia.
Even boeiend is mannelijk hoofdpersonage Finn, gespeeld door John Boyega. Een Stormtrooper die van zijn geloof valt bij het eerste bloed dat hij ziet, en vervolgens niks anders wil dan vluchten voor zijn leven. Maar het verhaal haalt hem in, en voor hij het weet is hij ook zelf de held aan het uithangen. Het is daarbij een goeie keuze dat we vooral Finn en Rey volgen, en niet de sympathieke klassieke actieheld Poe Dameron, gespeeld door Oscar Isaac. We zien hem vast nog wel terug, en zijn introductie is sterk, maar wat dat betreft durft Abrams met The Force Awakens helder te zijn in het hoofdverhaal dat hij vertelt.
Puberaal maar angstaanjagend
Kylo Ren is ondertussen een slechterik waar we nog wel even mee vooruit kunnen: jong en gefrustreerd en als kleinzoon van Darth Vader in de vooronderstelling dat hij iets te bewijzen heeft. Met het neersteken van zijn vader Han Solo zorgt hij zowel voor de grootste verrassing van de film als het sluitende bewijs dat hij het kwaad is, omdat hij dat zelf erg graag wil. Adam Driver zet Ren even angstaanjagend als puberaal neer, waardoor het personage mooi mee kan groeien met zijn rivaal Rey.
Spannend is het samenspel tussen Kylo Ren en General Hux (de uitstekende Domhall Gleeson), die het gigantische leger Stormtroopers op onmiskenbaar Nazi-achtige wijze commandeert. Tegenover hun mysterieuze meester Supreme Leader Snoke staan ze ogenschijnlijk op gelijke voet, en beide lijken op hun eigen manier compleet te verdrinken in hun fanatisme voor de zaak.
<drupal-entity data-embed-button="afbeelding" data-entity-embed-display="entity_reference:media_thumbnail" data-entity-embed-display-settings="{"image_style":"liggend","image_link":""}" data-entity-type="media" data-entity-uuid="d434df4a-0f0b-4d34-beaf-55ac1c368689"></drupal-entity>
Minpuntjes zijn er zeker, maar die doen eigenlijk nergens af aan het overrompelende geheel. Actrice Gwendoline Christie staat met haar chromen Captain Phasma groot op de poster, maar meer dan een bijrol is het niet. En waar de grote verwijzingen naar de oude films welkom zijn, zou het wel iétsje minder mogen met alle kleine knipoogjes: we get it, we kijken een Star Wars. Maar nogmaals: het valt in het niet bij de geweldige film die The Force Awakens is geworden.
IJzersterke terugkeer
De terugkeer van bekende personages biedt net als de bekende thema's houvast in dit eerste deel van een nieuwe trilogie. Toch zorgen Leia, Han, Chewie, C3PO en R2D2 vooral voor een traan van herkenning, terwijl Rey, Finn, Kylo Ren piloot Poe Dameron de show stelen. Met tal van verwijzingen, inside jokes en stukjes geschiedenis bewijst The Force Awakens de fans een dienst, terwijl het een mooie brug vormt tussen de oude films en alles dat nog komen gaat.
Tel daar de prachtige beelden van de film bij op, de ijzersterke muziek van componist John Williams en de ouderwets spannende gevechten en je hebt een Star Wars-film om als een kind zo blij van te worden. Een rond verhaal met ruimte voor de volgende delen met de mooiste cliffhanger in jaren: de oude Luke Skywalker op een klif.