© bright

Duurtest Hyundai Ioniq Electric: Conclusie
Onmogelijke keuzes

Duurtest Hyundai Ioniq Electric: de conclusie

3 februari 2020 om 18:15
Laatste update: 3 februari 2020 om 20:58

De Hyundai Ioniq Electric was al een fijne auto en de nieuwe versie heeft hem weer bij de tijd gebracht. Maar is 37.000 euro niet te veel geld?

Elektrische auto's zijn per definitie duurder dan benzine aangedreven auto's. Bijna overal betaal je een stuk extra. Simpelweg omdat er een dure accu in ligt. Wie wel eens de batterij van zijn elektrische fiets heeft laten vervangen, heeft een gevoel van de verhoudingen. We hebben het bij een autoaccu over bedragen van minimaal 7000 euro. Op een auto die met benzinemotor nog geen 27.000 euro kost. Dat verdien je met elke gereden kilometer langzaam terug, maar in de showroom moet je toch even slikken vanwege die hogere prijs. 

De Hyundai Ioniq Electric begint dan ook bij 37.000 euro. Daarvoor rijd je een ruime familiehatchback in de klasse van de Volkswagen Golf, met een 40 kWu accu aan boord. 40 kWu is voor de meeste mensen voldoende voor 95% van de ritten die ze maken. 260 kilometer bereik had ik gemiddeld in deze niet al te koude januari maand.

Houd even in je achterhoofd dat de auto elke nacht gewoon staat te laden en voor te verwarmen. Woon-werkverkeer van 120 kilometer retour ging dus moeiteloos. 's Avonds nog even een kind wegbrengen voor sport ging op dezelfde lading. Alleen een retourtje Amsterdam betekent dat je minimaal één keer aan de snellader staat. Met 75 kW laadsnelheid is dat geen lange stop. Rijd je dagelijks Groningen - Amsterdam, dan is een auto met een 60 kWu accu een beter idee. 

In het prijslijstje staat de wat krappere Kona Electric met zijn 64 kWu accu 4500 euro verwijderd van de Ioniq. Ook het overwegen waard. 

Fris interieur

Niet moeders mooiste

De updates van de Ioniq zijn met name in het interieur merkbaar. Buiten is het meest opvallende nieuwe kenmerk de grille met openende sleuven voor de koeling. Op foto's leek me dat een visuele verbetering. Maar dat vond ik in de praktijk niet echt. De Ioniq is nog steeds niet moeders mooiste. De Hybrides zien er een stuk beter uit naar mijn smaak. 

Van binnen is de boel wel opgeknapt. In tegenstelling tot de meeste merken kiest Hyundai ervoor om niet alles achter een touchscreen te verstoppen. Op het dashboard vind je dan ook een keur aan knoppen voor stoelverwarming, stuurverwarming, rijmodi, et cetera. Weet je die eenmaal te vinden, dan is dat een stuk makkelijker dan menuutjes doorklikken op een scherm. Over het scherm gesproken. Dat heeft een mooi formaat en een goeie resolutie en werkt intuïtief en rap. 

De Ioniq was een maand lang een trouwe metgezel. Een auto die onopvallend, zelfs bijna onzichtbaar, in je leven zijn rol uitvoert. 

Volgende week rijden we de MG ZS EV, waarover op ons Youtube-kanaal binnenkort een video verschijnt. En daarna stappen we over in een bijzonder zuinige Mazda CX-30. 

Volg hier meer updates over elektrische auto's.

De vorige delen in de Hyundai Ioniq-duurtest: