Game van de week: de nieuwe Zelda is een meesterwerk
Met The Legend of Zelda: Breath of the Wild hebben de Japanners weer een meesterwerk afgeleverd. "Een instant classic."
Een nieuwe spelcomputer en een nieuwe Zelda. De timing kon niet beter. Boze tongen beweren dat Nintendo The Legend of Zelda: The Breath of the Wild stiekem al eind 2016 kon releasen, maar dat het bewust heeft gewacht om de lancering van de nieuwe spelcomputer Nintendo Switch meer cachet te geven. Maar dat maakt niet uit. De game is er nu, voor zowel de Wii U als de Nintendo Switch, en op beide platforms is het eindeloos genieten.
Hoe verschilt de game van voorgangers?
In de basis begint ook deze Zelda net als de andere Zelda's. Er is een groot kwaad dat het land bedreigt, er is een prinses, en een jonge held die het land moet redden. Je begint relatief zwak, wordt langzaam sterker en slimmer, groeit uit tot een held en zal hoe dan ook het kwaad bestrijden. Maar deze keer is de reis naar het einde toe zoveel bijzonderder dan voorheen. Sterker, het afstruinen van het pad naar het einde toe is misschien wel leuker dan de eigenlijke reis.
Niet zo vreemd, want Breath of the Wild is de eerste open-wereld game in het Zelda-universum. Daarmee wijkt de game behoorlijk af van zijn voorgangers, want het biedt de speler ongekend veel vrijheid. En het mooie is: die vrijheid werkt. Het werkt fantastisch.
Dus Nintendo volgt anderen, in plaats van dat ze een trend zetten?
Ja en nee. Natuurlijk heeft Nintendo wel degelijk naar andere open-wereld-games gekeken. Net zoals het recent verschenen Horizon: Zero Dawn bij enkele andere games de mosterd vandaan haalt, maar toch een eigen universum neerzet. Dat geldt ook voor Breath of the Wild, maar op een heel andere manier.
Zo is de open-wereld volledig vrij te betreden en kun je gaan en staan waar je wilt. Je kunt direct als je wilt naar de eindbaas toe reizen, al zul je die op dat moment nooit kunnen verslaan. Daarvoor zul je betere vaardigheden, wapens en uitrustingen moeten vervaardigen. Er zijn geen gebieden die kunstmatig begrensd zijn, dus je mag overal op onderzoek gaan. En je weet eigenlijk nooit wat je tegenkomt. De game geeft je een minuscule tutorial en daarna mag je het lekker allemaal zelf uitvogelen.
Koken - een eenvoudige handeling - wordt nauwelijks uitgelegd, maar is wel erg belangrijk. Je maakt elixers en lekkere hapjes door eten, insecten en andere ingrediënten met elkaar te combineren. De ene combinatie levert een 4 levensmeter-hartjes vullende snack op, de andere een smerig goedje waar je niks aan hebt. En zo blijf je experimenteren.
Het maakt deze nieuwe game een voortdurende ontdekkingsreis. Het geldt ook voor het temmen van je paard. Inderdaad, je krijgt geen paard, je moet er eerst tegenaan lopen en daarna moet je dit edele dier temmen en dan pas ga je op avontuur. Zo wordt ieder spelelement iets bijzonders, in plaats van dat - zoals heel veel open-wereld games doen - alles tot in de kleinste details en met honderden menu-schermpjes wordt toegelicht.
<drupal-entity data-embed-button="afbeelding" data-entity-embed-display="entity_reference:media_thumbnail" data-entity-embed-display-settings="{"image_style":"liggend","image_link":""}" data-entity-type="media" data-entity-uuid="f9299822-2c59-4322-84e9-0ebd733786b5"></drupal-entity>
Wat maakt deze game nog meer zo bijzonder?
De sprookjesachtige sfeer is fantastisch. Het ene moment ben je vissen aan het vangen voor eten en tegen kleine varkensmonsters aan het vechten, en het andere moment loop je opeens tegen een slapende reus aan. Bovendien heeft alles in de game een rol.
Bomen huisvesten appels om te eten maar worden ook een brug als je ze vlak bij een ravijn omhakt. Tonnen met explosief kun je beschieten met brandende pijlen, maar je kunt die tonnen ook verplaatsen, bommen maken, gras aansteken of sluipend confrontaties mijden. Schilden zijn te gebruiken als snowboard en een afhakte arm van skeletten (die zich alleen ' s nachts aandienen) kun je oppakken en gebruiken als wapen. De weer-elementen spelen een belangrijke rol want als je het koud krijgt, kun je bevriezen, en met te veel ijzeren voorwerpen ben je kwetsbaar als het bliksemt.
De game is veel uitdagender dan de meeste eerdere Zelda-games. Je zult als speler veel vaker afgaan, vanwege tegenstand in vele vormen en maten. Niet alleen jijzelf bent kwetsbaar, zeker in het begin, ook je wapens zijn dat. Je zwaarden, speren en schilden gaan vroeg of laat kapot en dus zul je sterkere en betere versies moeten verkrijgen. Net zoals Link zelf ook voortdurend doorontwikkelt en beter wordt in sluipen, boogschieten, vechten en schade opvangen.
<drupal-entity data-embed-button="afbeelding" data-entity-embed-display="entity_reference:media_thumbnail" data-entity-embed-display-settings="{"image_style":"liggend","image_link":""}" data-entity-type="media" data-entity-uuid="c2ed676e-6e77-4787-9628-81f547a30bf5"></drupal-entity>
Grafisch kan de game niet tippen aan bijvoorbeeld Horizon: Zero Dawn?
Klopt. Wat Guerrilla met Horizon: Zero Dawn heeft neergezet, is grafisch ongekend. Maar de look & feel van Horizon is niet te vergelijken met die van Breath of the Wild. De game weet een mooie, schilderachtige, waterverfwereld neer te zetten, die wel degelijk je hart zal veroveren. Ja, de resolutie is laag, de beelden zijn verre van scherp, maar toch is er zo veel detail en blijft de wereld van Hyrule je steeds weer verrassen.
De wereld lijkt aanvankelijk wat leegjes, maar deze blijft geheimen prijsgeven. Er zijn heel veel tempels met kleine uitdagingen en een paar forse kerkers met uitdagende puzzels, maar iedere keer als je een toren of een berg beklimt, blijkt dat er zich achter de horizon weer een andere tempel of een nieuw gebied bevindt. Breath of the Wild is gigantisch, maar nooit is deze gevuld met hersenloze invuloefeningen. Alles past in de wereld en verleidt de speler tot onderzoek en interactie.
<drupal-entity data-embed-button="afbeelding" data-entity-embed-display="entity_reference:media_thumbnail" data-entity-embed-display-settings="{"image_style":"liggend","image_link":""}" data-entity-type="media" data-entity-uuid="b339f3ed-a899-4e24-9ea0-adf50a1b17e4"></drupal-entity>
Eindoordeel
The Breath of the Wild is een game die iedereen met een Nintendo-hart nu al aan het spelen is, of dat binnenkort zal gaan doen. Maar ook als je aanvankelijk niet zo Nintendo-minded bent, is Breath of the Wild een instant klassieker die je eigenlijk gespeeld moet hebben. Dus: stof die Wii U af, of reserveer zo'n nieuwe Nintendo Switch, want deze game wil je niet missen. Het is nu al een van dé kanshebbers voor de titel 'game van het jaar'.
<drupal-entity data-embed-button="afbeelding" data-entity-embed-display="entity_reference:media_thumbnail" data-entity-embed-display-settings="{"image_style":"liggend","image_link":""}" data-entity-type="media" data-entity-uuid="65d3eb80-db79-40a3-8920-53a3a9a56df8"></drupal-entity>
<drupal-entity data-embed-button="afbeelding" data-entity-embed-display="entity_reference:media_thumbnail" data-entity-embed-display-settings="{"image_style":"liggend","image_link":""}" data-entity-type="media" data-entity-uuid="1863ad56-5b12-4bd7-888c-e9bfecc445e6"></drupal-entity>