Android L: 3 keer raak en 3 keer mis
Android L is één van de grootste vernieuwingen van Android. Dit zijn de drie beste en drie slechte features.
De developer preview van Android L is reeds te downloaden. Na wat werk met fastboot draait de nieuwe Android-versie op onze Nexus 5. De software is nog lang niet bugvrij en volledig, want onder andere de nieuwe Gmail en Google Maps missen nog. Zo gebruiken we 'm nog niet als onze daily driver, maar krijg je wél een goede indruk van de kant die Google op wil met Android L.
Raak: Material Design
Material Design is keihard raak. Een omhaal in de kruising. Google ziet software niet alleen als iets op je beeldscherm, maar als een gelaagd materiaal. Als je iets van het scherm swipet, wat zit er dan eigenlijk onder? Waarom is de software niet als een bureau, waar je veel op elkaar gooit en de belangrijkste dingen bovenop liggen?
Dat is Material Design, een interfacevorm waar gelaagdheid te zien is. Als je iets opent, wegswipet of een andere actie onderneemt: je moet zien hoe dit zich verhoudt ten opzichte van het design. De praktische vorm hiervan is goed te zien in deze gif, waarbij de muziekspeler een album vergroot en als het ware over de rest heen plaatst. Dit lijkt een klein detail, maar het werk in de praktijk heel natuurlijk.
Android L bestaat verder uit fellere kleuren, meer wit en tevens meer witruimte. Daarmee oogt Android voor het eerst écht minder nerdy. Het primaire Holo-design, dat in 2011 met Android 4.0 werd geïntroduceerd, is beduidend donkerder en minder aantrekkelijk dan Material Design. Zo behoudt Android zijn complexiteit, maar biedt Google al die ingewikkelde features in een veel toegankelijker jasje.
Raak: Multitasken
Het multitasken binnen Android wordt met Android L ook op de schop genomen. In de nieuwe Android-versie is een carrousel van tabbladen te zien met actieve apps. Hoewel de functionaliteit niet enorm verandert - je kunt nog steeds wisselen tussen apps en ze weggooien om te sluiten -, is de carrousel wel overzichtelijker dan ooit. De bovenste balk boven elke actieve app laat duidelijk zien om welke applicatie het gaan, en door op het kruisje te drukken kun je de app ook stoppen. Voor degenen die het principe van naar de zijkant swipen (nog) niet begrijpen.
Een interessante eigenschap van het nieuwe multitasksysteem is dat Chrome-tabbladen van de desktop op den duur in de carrousel worden getoond. Stel: je zoekt met Google Maps naar een locatie via de desktop-browser. Eenmaal gevonden verschijnt de locatie ook als een Google Maps-tab in de multitask-carrousel. Zo kun je snel naar de gewenste locatie navigeren. Handig!
Raak: Project Volta en ART
Android L maakt voor het eerst standaard gebruik van Android Runtime, ook wel ART genoemd. ART is een technologie waardoor Android-apps sneller en energiezuiniger worden en net zo soepel gaan draaien als iOS-apps. ART zorgt er simpel gezegd voor dat apps tijdens de installatie in native apps - apps die directer met de hard- en software kunnen communiceren - worden omgezet. iOS maakt bijvoorbeeld al gebruik van native apps. Op dit moment worden Android-apps altijd in een virtuele omgeving gedraaid, waardoor apps op allerlei soorten hardware kunnen draaien.
ART zorgt er onder andere voor dat scrollen door apps een stuk soepeler gaat. Daarnaast vergen apps minder energie om te draaien en starten ze sneller op. Dit komt ook Project Volta ten goede, een nieuw Google-project dat de accuduur van Android wil verlengen. Met Project Volta kunnen ontwikkelaars en gebruikers heel nauwkeurig zien welke applicaties en diensten energie opslurpen, en hoe ze dit kunnen verbeteren. Daarnaast is het energieverbruik van Android L ook een stuk beter, zo blijkt uit onze eerste testen. Altijd fijn.
Lees ook: Waarom Android-apps straks een stuk sneller worden
Mis: Snelle instellingen
De snelle instellingen van Android L zijn één van de meest veranderde features. Je vindt de snelle instellingen door van boven naar beneden te swipen. De notificatiebalk met onder andere de tijd en iconen voor wifi, je mobiele verbinding het de accupercentage worden hier getoond. Maar je kunt niet in één keer bij de snelle instellingen komen. Je moet dan van boven naar beneden swipen om de notificatiebalk te laten zien, en nog een keer van boven naar beneden swipen om de snelle instellingen uit de notificatiebalk te vouwen. Enorm omslachtig en totaal niet logisch om twee keer precies dezelfde stap uit te voeren.
Mis: Activeren van stille modus
Een toffe nieuwe feature van Android L is de mogelijkheid om een niet-storen-modus te activeren. Deze vind je onder de snelle instellingen, waar je op het klokje kunt drukken (zie linker screenshot onder) om te wisselen tussen de normale en trilmodus. Maar waar is de stille modus? De modus waarbij zowel het geluid als de trilmotor is uitgeschakeld. Ook kun je niet meer door lang op de powerknop te drukken deze verschillende telefoonmodi activeren. Deze functie is ook uit Android L gehaald.
Na een kwartiertje pielen kwam ik erachter dat de stille modus alleen wordt geactiveerd als je lang op het klokje drukt. Logisch? Nee, totaal niet. En weinigen die deze instelling zullen ontdekken.
Mis: Kleine lockscreen-widgets
Eén van de fraaiste functies van Android is de mogelijkheid voor apps om het lockscreen in te nemen. Zie hier een voorbeeld van Spotify, die de albumhoes mooi op het lockscreen toont. In Android L is deze vorm van informatie op het lockscreen vervangen door kleine lockscreen-wdigets, zoals hierboven rechts te zien. En dan oogt meer 2011-achtig dan de prachtige volledige scherm-informatie van Spotify. Een flinke stap terug, als je het mij vraagt.
Disclaimer: we baseren ons op de developer preview van Android L, en dat is niet de uiteindelijke versie. Veel dingen kunnen en gaan nog veranderen, en mogelijk zijn de drie genoemde missers in de uiteindelijke versie allemaal verdwenen.