Eerste indruk: Olympus Pen E-P1

Hij lijkt op de camera van je vader. De gisteren in Berlijn gelanceerde Olympus Pen EP-1 is echter een digitale camera mét verwisselbare lezen maar zonder spiegel. Voor het eerst heb je wel de mogelijkheden van een spiegelreflexcamera, maar niet de afmetingen en het gewicht.

Fotograferen wordt weer een hobby. Afgelopen decennium wilden we met één hand een snapshot trekken met een cameraatje dat we achteloos uit de achterzak trokken terwijl we alweer op weg waren naar het volgende avontuur. Een foto nemen met de Olympus Pen verdient weer aandacht. Stilstaan bij compositie, scherptediepte en belichting. Allereerst voor een beter resultaat maar misschien nog wel meer om het plezier, de techniek en de creativiteit.

En toch werkt het verrassend simpel. Tijdens de testdag pak ik steeds weer ongemerkt die camera aan schoudderriem van mijn heup (wat voelt dat retro), en kijk ineens heel anders naar de wereld. Door vervanging van het spiegelhuis met het Micro Four Thirds systeem dat David eerder in de Panasonic Lumix G1 testte, heeft hij de grootte van wat in de tijd van filmrolletjes een zakcameraatje was. Het is echt leuker fotograferen dan met mijn compactcamera, waar ik af en toe tegen de beperkingen aan loop. Ik kies wat ik wil benadrukken in mijn foto en stel vervolgens de scherptediepte in, waarna ik met een fijn scrolknopje onder de duim de belichting aanpas. Helemaal manual of volautomatisch kan ook. De standaard scènes als kaarslicht, portret, landschap etcetera behoren ook tot de opties. Op iAuto-stand kiest de Pen zelfs dat zelfstandig.

Het oldschool uiterlijk van de Pen EP-1 grijpt terug naar het succes van 50 jaar geleden. De originele Pen is in 1959 gemaakt met het doel fotograferen net zo eenvoudig te maken als het hanteren van een pen. De Pen zorgde in de jaren 60 en 70 voor een enorme groei, het leek of haast iedereen zijn kiekjes ermee schoot. De nieuwe Pen is te koop in zilverkleurige behuizing met bruine details, maar wit met beige is mijn favoriet. Met leren schouderriem en behuizing natuurlijk. De optionele flitser heeft een design waar Starship Enterprise niet voor onder doet. Ik voel me er een stuk prettiger mee dan met een zwart plastic gigant die afsteekt bij alles wat je aantrekt en 'steel mij' roept.

Specs en kosten

Naast foto's maken, schiet je met deze 12 megapixel E-P1 ook films op HD formaat (1280x720 pixels bij 30 fps). En je hebt keuze uit een flink aantal objectieven, onontbeerlijk bij het Micro Four Thirds systeem. De Pen kost 699 euro, de kit met 14-42 mm 1:3,5-5,6 zoomlens krijg je voor 799 mee. Daarnaast is er een pancakelens van 34 mm en extra set zoomlenzen. Er zijn adapters verkrijgbaar waarmee je met eerder aangeschafte objectieven van andere fabrikanten aan de slag kan. Eind deze maand ligt Olympus Pen EP-1 in de winkel.

Tot slot, deze foto's schoot ik met de Olympus Pen EP-1. Zoek de verschillen tussen de Pen (rechts) en mijn compactcamera (links) (helaas online niet zo duidelijk te zien als op een afdruk, meer voorbeelden hier).

Filters als pop-art, pinhole en meervoudige belichting lijken leuk voor een keertje maar zou ik ook nog wel eens vaker gebruiken.