Vier weken reed onze autotester Rutger met de knappe nieuwe Mazda 3. Moet je je zuurverdiende spaarcentjes/leasebudget opmaken aan deze Japanse sedan?
Rutger Middendorp test elke maand een andere auto in de Bright Duurtest. Volg hier alle updates.
We hebben vier weken met de Mazda 3 geleefd alsof het 1999 was. Een beetje zorgen over zure regen, maar klimaatverandering: wat is dat? Gewoon benzine gieten in een auto van het merk dat alles wel wil doen om hun karretjes zuiniger te maken, als er maar geen accu bij komt kijken. Het goede nieuws is dat de Mazda een stuk dichterbij de fabrieksopgave komt dan de Skyactiv-voorgangers die ik reed (1:16,2 tegenover opgave van 1:17,9). Vermoedelijk omdat er slechts 120 pk uit de 2 liter motor komt en de automaat uitnodigt om wat luier te rijden.
Die automaat is ook meteen het grootste compromis in deze auto. Enerzijds past hij bij het luxe interieur en de stilte in de cabine, anderzijds neemt hij de lol weg van het rijden met een auto die geen turbo heeft en dus direct op je voet kan reageren. Ik zou iedereen de handbak aanraden voor deze auto.
Een geleend paard mag je natuurlijk niet in de bek kijken, maar ik zou bij aanschaf overwegen om voor de hatchback te gaan. De Sedan is een prachtige auto en de meeste mensen zullen het daar over eens zijn. De Hatchback is een ontwerp dat tot meer verdeeldheid zal leiden. Dat zijn de blijvertjes in mijn ervaring. Ook is de nieuwe Skyactiv X-motor, waar we het vorige week over hadden, uit technisch oogpunt razend interessant.
Doordacht
Wat alle modellen met elkaar gemeen hebben is de doordachtheid van alledaagse dingen. Zet je de ruitenwissers op de automatische stand, dan brandt er een lichtje in de schakelaar voor de ruitenwissers, zodat je eenvoudig kunt zien in welke stand ze staan. Meestal moet je ze eerst uitzetten, om ze daarna weer aan te zetten. Of op je dashboard op zoek naar een lampje.
Het infotainmentsysteem heb ik al bejubeld en dan met name de manier waarop Apple Carplay geïntegreerd is. Mazda maakt het begrijpelijk voor de rijder. Op het stuur vind je twee knoppen voor de cruise control: eentje zet de reguliere radar cruise control aan, de ander knop schakelt daar ook nog eens lane assist bij. In de Peugeot Rifter moest ik onlangs bijna elke rit ergens onder het stuur grabbelen om de lane assist uit te zetten, omdat die irritant is op smalle provinciale wegen zonder middenlijn. Bij Mazda kan ik dat op het stuur doen.
Minpunten
Zijn er ook minpunten? Jazeker. De auto zet zichzelf op de handrem, maar bij het wegrijden haalt hij zichzelf daar niet altijd soepel weer af, waardoor je de kont in de rem trekt bij het accelereren. Dat is het voornaamste kritiekpunt en dat zegt natuurlijk nogal wat over hoe goed deze wagen is.
Als ik niet van mening was dat je een elektrische auto moet kopen als je daartoe in staat bent, dan zou ik deze Mazda 3 iedereen aanraden. Het is een fijne reisauto, een fraai ontwerp en gebouwd door een van de merken die als het meest betrouwbaar te boek staat.
Mijn liefde voor deze sympathieke Japanner doet me dan ook met een dubbel gevoel afscheid nemen. Want met een jaar of 5 zal ook in deze klasse auto's iedereen kiezen voor elektrisch. Is het niet uit overtuiging, dan wel omdat een elektrische auto dan flink goedkoper zal zijn per gereden kilometer en de meerprijs bij aanschaf snel wordt terugverdiend.
Ik hoop dat Mazda tegen die tijd hun knappe koppen ook op een elektrische auto gezet hebben, want dit merk verdient het om te blijven bestaan.
Rutger Middendorp test elke maand een andere auto in de Bright Duurtest. Volg hier alle updates.