©Bright
iPhone 15 Pro heeft 'zeven lenzen': zo zit dat
Apple kwam bij de onthulling van de iPhone 15 Pro opeens met het verhaal over zeven lenzen. Achterop tellen we er maar drie, en toch snijdt het verhaal wel wat hout. We zetten foto's gemaakt met de nieuwe iPhones naast elkaar en vergelijken zo de lenzenclaim.
Kijk ook: Review iPhone 15 en 15 Pro Max
Zeven cameralenzen in je zak, zei Apple tijdens de onthulling van de iPhone 15 Pro. Met die lenzen doelt Apple op het equivalent van echte, fysieke lenzen die door de iPhone 15 Pro-modellen benaderd kunnen worden. De nieuwe 5x telelens op de 15 Pro Max benadert bijvoorbeeld het zoombereik, het kader, de looks van een 120mm-lens. En zo zijn er dus nog zes. De ultragroothoeklens is er eentje: de 0,5x-stand is het equivalent van een 13mm-lens. Die lens zorgt tevens voor de macrofoto's - dat is twee.
Dan de 48-megapixel hoofdcamera, die is van zichzelf 24mm-equivalent. Maar door intelligent op de sensor te croppen met machine learning, kun je ook foto's krijgen met het equivalent van 28mm, 35mm en 48mm. En dan de telefotocamera: bij de 15 Pro is die 77mm, bij de 15 Pro Max 120mm. Tel maar uit: dat zijn er zeven.
Zes 'lenzen' van de iPhone 15 Pro Max: van 13mm tot 120mm.
Meer dan een ordinaire crop?
Drie van de zeven lenzen zijn dus fysiek. De macro-zoom via de ultragroothoeklens deden voorgaande iPhones ook al, en de Pro's van vorig jaar deden ook al een 2x-zoom via de hoofdcamera. Strikt genomen hadden de Pro-modellen van vorig jaar dus al vijf 'lenzen'.
De vraag is nu vooral: zijn die nieuwe digitale 'lenzen' meer dan een ordinaire crop? Kan je niet net zo goed foto's nemen met de hoofdcamera, en dan achteraf gewoon inzoomen op je foto's? Dat is makkelijk te testen: we namen een paar foto's met de iPhone 15 Pro Max, allemaal vanaf hetzelfde standpunt en van hetzelfde onderwerp, een barbecue.
Daarna pakten we de normale 1x-foto van de hoofdcamera, oftewel de 24mm-foto. Daar hebben we de 35mm-foto van de 15 Pro Max naast gelegd, en daarna hebben we die 24mm-foto gecropt tot precies hetzelfde kader overbleef. En wat blijkt: er is toch meer aan de hand dan een simpele crop.
Links: de 35mm 'lens' van de iPhone 15 Pro Max. Rechts: onze crop van de normale 1x-foto van de primaire lens.
Ten eerste zijn zowel de 24mm- als de 35mm-foto's 24 megapixels. In beide gevallen wordt immers de volledige 48-megapixelsensor gebruikt, waarna machine learning aan de slag gaat. Onze crop van de 24mm-foto heeft dus een lagere resolutie, en dat is op 100% zoom te zien. Bovendien is ook de belichting anders: het kader van de 35mm-foto is nauwer, en daar is de belichting automatisch op aangepast.
De conclusie: hier is meer aan de hand dan een ordinaire crop. Smartphone-camera's geven al jaren niet meer zomaar de uitdraai van de sensor, daar gaat een laag computational photography overheen. Dat is bij deze 15 Pro's niet anders, en dus gedraagt zo'n digitale lens zich inderdaad een beetje als zo'n echte lens.
Maar toch niet helemaal natuurlijk. Als je een pro bent, en je schiet op 48-megapixel raw, dan zal je zelf ook dit soort crops kunnen maken. Je kan ze opslaan op de 24-megapixel resolutie en de kleur en belichting aanpassen op het kader dat je gekozen hebt. En dat is ook zo, maar dat is handwerk. De iPhones doen het met één druk, en daar zit de winst.
Decennia camerajargon behouden
Als je het plat slaat, zijn de digitale lenzen vooral een leuke manier om je foto te kadreren aan de hand van de populairste brandpuntsafstanden. En die brandpuntsafstanden vormen nog steeds de basis van veel fotografiecursussen en boeken.
De ultragroothoeklens van de 15 Pro Max vangt balanceert mooier: details in de wolken, van donker naar licht, zonder daaronder zaken weg te drukken.
Het is wat dat betreft juist leuk dat Apple dit nu doorvoert. Door de opkomst van de steeds slimmere camera's op smartphones, dreigt veel klassieke fotografie verloren te gaan. Apple houdt dat nu toch in leven, en biedt de prosumer het houvast van decennia fotografiekennis.
Foto's maken is immers vooral visueel bezig zijn. De pessimist zegt dat er met al die slimme camera's waardevolle kennis en kunde verloren gaat. De optimist ziet de technologie naar de achterkant verschuiven, totdat vooral kunst van het fotograferen overblijft – het einde van het fotorolletje was ook niet alleen maar jammer.
Zeven lenzen in je zak, vooruit dan maar.