Onderwaterrobot laat zien dat Antarctica op de maan lijkt

De duik heeft gezorgd dat iets wat nooit eerder was ontdekt nu duidelijk in kaart wordt gebracht. Letterlijk en figuurlijk, want er zijn meteen gedetailleerde kaarten gemaakt van de Dotson-ijsplaat. Dat niet alleen, er zijn ook aanwijzingen gevonden over de zeespiegelstijging en wat we hier in de toekomst van kunnen verwachten. Zo smelt de gletsjer sneller op plekken met een sterke onderwaterstroom en dat is waardoor de Dotson-ijsplaat in het westelijke gedeelte zo snel smelt. Hetzelfde geldt voor de verticale scheuren in de gletsjer.

Robot Ran

De onderwaterrobot, die Ran heet, dook in het holle deel van een 350 meter dikke ijsplaat en kon via speciale sonar het ijs erboven scannen. 27 dagen lang deed hij dat en zo kon hij 17 kilometer in de holte doorreizen. In totaal is het apparaat meer dan 1000 keer heen en weer gegaan onder de ijsplaat. De Dotson-ijsplaat bestaat uit gletsjerijs dat vastzit aan een landmassa op de West-Antarctische ijskap. Specifiek de Dotson zou in de toekomst een grote invloed hebben op de zeespiegelstijging. Eerder werd met satellietdata en ijskernen gekeken hoe ijsplaten veranderen, maar nu zien wetenschappers (zoals die van de University of East Anglia) voor het eerst de echte onderkant. “Het is een beetje alsof je voor het eerst de achterkant van de maan ziet”, zegt onderzoeksleider Anna Wåhlin (via Scientias).

Er werden ook bevindingen gedaan die juist vragen oproepen, zoals de pokvormige onderkant die opvallend genoeg niet glad is, maar meer op zandduinen lijken. Mogelijk komt dit door stromend water dat wordt beïnvloed door het draaien van de planeet. Nu hebben wetenschappers een veel vollediger beeld van dit deel van de wereld en dat kan tot meer nieuwe inzichten leiden. Het smelten van de ijsplaten zorgt voor een snellere afstroming van gletsjers op het land en de destabilisatie ervan en dat veroorzaakt een stijging van de zeespiegel. 

Nieuwe inzichten over zeespiegelstijging

Wåhlin zegt door de robot onbekende processen onder gletsjers te hebben ontdekt en die vragen om grondiger onderzoek. Wåhlin zegt: “Het blijkt dat veel van onze eerdere aannames over het smelten van de onderkant van gletsjers niet kloppen. De huidige modellen kunnen de complexe patronen die we hebben gezien niet verklaren. Met deze nieuwe methode hebben we echter een betere kans om antwoorden te vinden.” Ran is nu spoorloos onder het ijs verdwenen, maar we hebben veel nieuwe inzichten te danken aan deze zwemmer. Nu en in de toekomst.

Lees meer over duurzaamheid.