Duurtest Mitsubishi Eclipse Cross: nerveuze cruise control
Rutger test vier weken de Mitsubishi Eclipse Cross. Hij maakte veel snelwegkilometers met een nerveuze cruise control.
Rutger Middendorp test elke maand een andere auto voor Bright. Volg hier de updates. Deze week: deel 2 over de Mitsubishi Eclipse Cross. Lees ook deel 1: wat is het?
Er zijn een aantal opties die ik absoluut noodzakelijk acht in een auto waarmee je meer dan twee uur achter elkaar moet rijden. Op volgorde:
- Climate control
- Navigatie met accurate file-informatie
- Adaptive Cruise Control
De Eclipse Cross leek in eerste instantie absoluut niet de ideale wagen om vol te gooien met bagage en naar het zuiden te rijden. De kofferruimte is relatief klein en het is een benzine-auto, wat regelmatiger en duurder tanken betekent. Maar de CVT (continu variabel transmissie) zorgt ervoor dat er niet geschakeld hoeft te worden, dat de auto constant weinig toeren draait en daardoor zuiniger is dan verwacht en vooral stiller. Dat is bijzonder comfortabel onderweg.
Navigatie ontbreekt
Van de drie bovenstaande must-have-opties heeft de Japanner er twee. Alleen de navigatie met file-info ontbreekt. Sterker nog: navigatie ontbreekt volledig. Er wordt vanuit gegaan dat je de eigen smartphone aansluit en daar op navigeert. Die aanname vind ik heel begrijpelijk, maar wie een Apple heeft, zit aan Apple Maps vast en die navigeert niet optimaal en de file-informatie is weinig betrouwbaar. Google Maps via Android Auto is een veel beter alternatief, maar daar heb je als Apple-gebruiker weinig aan.
Ik heb dus een TomTom aan de vooruit geplakt met de befaamde op de meter (bijna) nauwkeurige file-informatie van TomTom Live. Daarmee zou ik bijna de ideale reisauto gecreëerd moeten hebben.
Adaptive cruise control
Dat gaat helaas niet helemaal op. De Adaptive Cruise Control van de Eclipse Cross is een drama. Hij maakt met name duidelijk hoe goed veel concurrerende systemen zijn. Zou je zelf zoiets ontwerpen, dan lijkt dat niet zo moeilijk. Afstand-tot-Voorligger < Ingestelde-Afstand, rem af tot Snelheid-Voorligger. Klaar.
Dat lijkt de Mitsubishi ook te doen. Met nog wat meer logica, waardoor hij ook harder gaat rijden als de voorligger ook weer harder gaat.
Alleen stel je het volgende scenario voor. Ik rijd 120 km/u op de radar cruise control en nader een auto die 92 km/u rijdt. Dan gaat dit systeem op de ingestelde afstand tot de voorligger flink in de ankers om de afstand te bewaren. De logica die ontbreekt is dat je bij hogere snelheidsverschillen eerder moet afremmen om het allemaal een beetje comfortabel te houden.
Te vaak grijpt de Mitsubishi stevig in, waar er nog geen gevaar dreigt. De concurrentie remt dan al wat eerder en minder stevig en laat de auto's ook iets dichterbij komen.
Abrupte overnames
De meeste systemen met adaptive cruise control staan toe dat je zelf een beetje gas bij geeft en het gat met je voorganger wat kleiner maakt dan ingesteld om te kunnen inhalen, of omdat je weet dat je voorganger af gaat slaan. Het dansje met de ingebouwde robot gaat bij een Audi bijvoorbeeld bijzonder soepel. Ik neem over door het gas zelf te bedienen. Laat ik het gas weer los, dan vangt de robot het verschil geleidelijk op.
De Eclipse Cross doet dat anders. Gas bij is geen probleem, maar bij gas los neemt het systeem abrupt over. In de ankers om de snelheid weer te verminderen.
Het maakt rijden met de Eclipse Cross op de cruise control in drukke situaties onprettig. Jammer, want juist daar kan een radar je redden in onoverzichtelijke situaties waar iemand onverwacht op de rem gaat, terwijl jij net in je spiegel kijkt om te kijken of je kinderen elkaar niet vermoorden op de achterbank.
Een verbetering is slechts een software-update van ons verwijderd, dus ik hoop dat iemand bij Mitsubishi dit leest en serieus neemt.
Volgende week meer over deze wonderlijke cross-over. Vragen zijn welkom via Twitter aan @RutgerM of via de Bright Facebook-pagina.