Elektrische step Xiaomi na 9 maanden: plezier en pech
© Bright
Na ruim 500 kilometer op zijn elektrische step maakt Bram van Dijk de balans op: is de Xiaomi M365 de prijs waard, of toch zonde van het geld? En maakt het uit dat de e-step in Nederland op de weg illegaal is?
Zo’n negen maanden geleden testte ik de Xiaomi M365 elektrische step voor het eerst voor Bright en ik was toen zo enthousiast dat ik hem direct zelf heb gekocht. Hij kostte zo'n 360 euro en nu, ruim 500 kilometer later, ga ik je vertellen of hij dit waard is.
Om te beginnen ben ik door deze step volledig overtuigd geraakt van dit type vervoermiddel. Een lichtgewicht elektrisch voertuig dat handzaam genoeg is om in de trein mee te nemen, maar toch snel genoeg is om fietsers in te halen, is de perfecte manier om van je huis naar de trein (en van de trein naar je werk) te gaan. Ik wil niet meer zonder.
Daarbij is het erg makkelijk te besturen, voel je je veilig en is het vooral ook erg leuk. Nederland is een e-step-land bij uitstek, met vlakke wegen, overal fietspaden en altijd kleine afstanden om te overbruggen. Het is dé vervanger voor een vouwfiets.
Mijn 'gewone' fiets of de auto doe ik nog niet de deur uit, maar het zorgt er wel voor dat ik sneller ter plaatse ben en vaker het openbaar vervoer pak, en daarmee ook duurzamer door de straten zoef dan daarvoor.
Door weer en wind
Al is de Xiaomi-e-step niet waterdicht, hij ging bij mij door weer en wind mee. Zolang de plassen niet te diep zijn en de step rustig kan opdrogen, hoef je niets te vrezen. Ik ben zelfs een keer door de sneeuw op mijn step gegaan. Het was niet ideaal en ik moest er af en toe afspringen om te zorgen dat ik niet viel, maar het ging nog altijd sneller dan lopen.
Ook word je beter in het besturen van de step, al is het vanaf het begin al heel makkelijk. Je kiest je route beter uit (zoveel mogelijk asfalt, geen idyllische kasseienstrook) en met een beetje training lukt het zelfs om met één hand te sturen, zodat je de andere kan uitsteken.
Op onverharde wegen komt de step nog best een eindje, maar hoe losser de ondergrond, hoe moeilijker hij het heeft. Verder neemt de batterij niet af in kracht, zelfs niet na 500 kilometer. Ik ga nog steeds bijna 25 kilometer per uur, met een bereik van zo'n 13 kilometer in de snelste stand.
Mankementen
Bij intensief gebruik hoort ook wat slijtage, maar ik vind dat mijn step te veel mankementen heeft getoond en nog steeds toont. Zo wiebelt het stuur erg, is het achterlampje kapot, is de opvouwbeveiliging defect, is de rem niet heel lekker af te stellen en heb ik in totaal al vier keer de achterbinnenband moeten vervangen.
Het probleem is niet dat de buitenband zo slecht is, maar als de band niet keihard opgeblazen is, lijkt het alsof de binnenband zichzelf kapot schuurt tegen de velg. Daarbij is het banden verwisselen een crime. Niet alleen moet je op Chinese webshops een nieuwe bestellen (met gegarandeerd lange bezorgtijden), ook gaat de band alleen met erg veel moeite van de velg af.
Daarom heb ik een ijzeren bandenlichterset gekocht, omdat de plastic fietsenlepels het bijna niet aankonden. Het is trouwens een van de vele aankopen die ik gedaan heb voor de step; inzetstukje om het stuur minder te laten wiebelen, anti-lek-smurrie om in de band te spuiten en acht nieuwe binnenbanden (voor de zekerheid).
Bereik
Ook heeft de step naar mijn mening net te weinig bereik. Volgens de brochure moet-ie 30 kilometer bereiken met een volle accu, maar zelfs in de veel te trage eco-modus red je dat niet. Misschien haal je dan net de 20. En geloof me, als je wordt ingehaald door scholieren op een fiets terwijl jij op een step rijdt, dan voel je je wel een beetje een kneusje.
In de praktijk is het bereik denk ik zo'n 13 kilometer, maar zover laat ik het meestal niet komen. Ik neem mijn lader steeds mee om te zorgen dat de accu zo vol mogelijk blijft. De step gaat beduidend sneller met een volle accu dan met een halfvolle. De lege-accu-angst is overigens terecht, want als de step eenmaal op is moet je lopen. Zelf steppen gaat nauwelijks sneller.
Illegaal
Ook vervelend is dat het in Nederland ondanks een eerdere petitie nog steeds illegaal is om met een elektrische step de weg op te gaan. Maar daar heb ik zelf geen nare situaties door gekregen. Oké, als ik in de drukke stad rij, dan maak ik stepbewegingen om het elektrische te camoufleren, maar ik ben vaak genoeg ingehaald door een politiewagen zonder enig gevolg. Ook andere steppers die ik sprak hebben geen problemen gehad.
Maar goed, het blijft naar dat verzekeren zo goed als onmogelijk is en je step dus zomaar afgepakt kan worden, omdat je de wet breekt. In veel andere landen in Europa is het wel toegestaan, dus hopelijk wordt dit spoedig ook in Nederland zo. Deelstepplatform Bird, die ook voornamelijk de Xiaomi M365 gebruikt, staat al te springen om in Nederland wiel aan land te zetten.
Conclusie
Na ruim 500 kilometer op deze step ben ik volledig overtuigd dat ik op de toekomst van de vouwfiets rij. Het is erg, erg leuk, handig en redelijk veilig. De Xiaomi M365 is een perfect instapmodel e-step die de 360 euro volledig waard is, maar als hij het begeeft ga ik denk ik wel voor een duurder, sterker model met een grotere accu.
Dat neemt niet weg dat ik mijn step niet meer kan missen en ik iedereen zo'n elektrisch vervoermiddel gun.