Duurtest Volvo EX30: afscheid van een 'schatje' met overkomelijke minpuntjes

Er zijn mensen die met meer shit wegkomen dan andere mensen. Die komen te laat, vergeten je verjaardag, maken een vlek in je shirt, maar dan kijken ze je aan en kun je niet boos worden. Dat heb ik met de Volvo EX30. Het is een heerlijk autootje met een flinke lijst gebreken.

Afgelopen weekend reed ik naar Berlijn op en neer met de Volvo. Voor alle non-EV rijders die denken dat ik UUUUREN bij een oneindig aantal laadstations heb gestaan: ik reed om 11:15 weg bij het Luftwaffenmuseum en ik was om 17:15 weer thuis – 557 kilometer met twee laadstops. Eentje voor lunch, waardoor de accu al weer bijna helemaal vol was toen wij de laatste currywurst wegslikten. En eentje voor de thee, waarbij de auto alweer op 83% stond toen wij ons taartje en drankje op hadden. Terwijl 68% genoeg was geweest om thuis te komen.

Kortom: ik heb geen seconde langer gedaan over deze reis omdat de EX30 elektrisch is. En elke keer dat ik naar de auto toeliep dacht ik: “wat een schatje”. Als ik moest parkeren in een krappe parkeergarage: “wat fijn om een compacte auto te rijden”.

Vreemd gedrag kan je repareren

Eerder in de test noemden we al wat gebreken van de EX30: het scherm start 1x per week soms middenin de rit opnieuw op. Er zit een rubberen dop op de laadpoort in plaats van een klepje. De soundbar klinkt modderig. In de laatste week kwamen daar nog een paar dingen bij. De sleutel heeft geen knopjes om de auto op slot te zetten. Door weg te lopen gaat de auto op slot, of door de deurgreep van de bestuurder aan te raken. Maar kom je van de andere kant van de auto dan zul je moeten omlopen, want de passagiersdeur heeft die functie niet. Mijn telefoon verbindt regelmatig niet vanzelf met de auto, dan moet ik drie keer klikken om dat handmatig te doen.

Het Google-systeem waar de auto op draait, leidt je keurig langs laadpalen maar is soms een beetje ongrijpbaar in zijn keuzes. Hij liet me langs de snelweg laden terwijl ik daar aan zou komen met 44% accu. Terwijl hij me wel met 10% accu op mijn eindbestemming aan laat komen. Je moet dus een beetje leren werken met het systeem. Een voorgestelde laadstop skippen is daarvoor genoeg, dan bedenkt Google wel weer wat nieuws.

Minpuntjes vooral softwarematig

De EX30 is gelimiteerd op 180 km/u omdat geen mens echt sneller zou moeten willen gaan. Daar kan ik prima mee leven. Dat de cruise control gelimiteerd is op 130 km/u is nergens ter wereld irritant, behalve op de Autobahn. Alleen als je Pilot Assist uitzet (Volvo's naam voor adaptive cruise control met lane keeping) en reguliere cruise control gebruikt kun je hem tot 155 km/u instellen. 

Maar geen van deze ergernissen hebben me er van weerhouden om van de EX30 te gaan houden. Ook ben ik gaan zwaaien naar andere EX30 rijders en ja, ze zwaaien meestal terug. Hij rijdt vlot en comfortabel. Het interieur is prachtig. De rijhulpsystemen (deels uitgeschakeld) dragen bij aan heerlijk relaxed lange afstands-cruisen.

Ik reken er op dat als ik deze auto met een half jaar weer rijdt, de meeste ergernissen zijn weggehaald met software-updates. De auto heeft dan ook CarPlay en ik kan mijn telefoon als sleutel gebruiken. Dus ik durf onder voorbehoud de auto al wel aan te raden, zolang je de achterbank niet nodig hebt om lange mensen te vervoeren.

Voor meer reviews van elektrische auto's volg je de updates van de Bright Duurtest.