Duurtest Ford Explorer: het gaat om de binnenkant

Auto-ontwerp is een wonderlijke business. Als wij mensen werkelijk (voornamelijk) rationele wezens zouden zijn, dan zouden auto-interieurs behoorlijk op elkaar lijken. Maar net als bij de buitenkant, wordt ook aan de binnenkant een poging gedaan om mensen te verleiden. Met high-tech lollige gadgets, zoals de pratende assistent in de Nio. Met fancy bekleding en hippe accessoires, zoals in de Mini. Of met een ijskrabber verstopt in de laadklep, zoals een Skoda. Alle automerken proberen met de beperkte ruimte die er is en een oneindige lijst aan veiligheidseisen, toch een interieur te ontwerpen dat aantrekkelijk genoeg is om je over te halen deze auto te kopen en die van de concurrent te laten staan.

Een opbergbak waar je IKEA tegen zegt

Van de drie bovengenoemde merken, lijkt Ford met de Explorer toch het meest voor de Skoda-strategie te gaan. Ford kreeg veel extra ontwerpbeperkingen omdat de basis van de auto door Volkswagen bedacht is. Zo zijn de stoelen herkenbaar VW. Ook het schermpje achter het stuur komt de ID.4-rijder vast bekend voor. Maar met de middenconsole zijn de ontwerpers los gegaan.

Het aardige van een elektrische auto, is dat je geen ruimte in je interieur kwijt bent aan een sleuf waar de uitlaat doorheen moet passen. De basis is dus een vlakke vloer. Auto-ontwerpers zijn het er nog niet helemaal over eens wat je daar het beste mee kunt doen. Je kunt er niks plaatsen, zodat je makkelijk van bestuurders- naar passagiersstoel kan. Handig tijdens een roofoverval of beroerte. Je kunt er ook een kopie van bestaande middenconsoles van maken (wat de meeste merken doen). Met het nodige ruimteverlies, maar wel een bekende look. Of je kunt de moeder aller opbergunits maken. Een bak zo groot, dat dat IKEA er een naam voor zou moeten verzinnen. Dat hebben ze niet gedaan helaas. Ford kwam zelf niet verder dan MegaConsole. De bak onder de armsteun is maar liefst 17 liter. Je kunt er een 15" laptop in verstoppen. Of 1,5 liter flessen. Of de buit van je roofoverval uit die andere auto zonder middenconsole. De mogelijkheden zijn schier oneindig. Er zitten wat verdelertjes en bakjes bij die niet echt uitblinken in bruikbaarheid, maar in de ruimte is te wezen.

Een geheimpje maar weinig verrassingen

Als je dat nog niet genoeg is, zit er ook nog een verborgen opbergruimte achter het 14,6" scherm. "My Private Locker". Hahum. Dat scherm kun je kantelen om bij je spulletjes te komen. Als de auto op slot zit wordt het scherm ook vergrendeld. Kan je verzameling pepermuntjes en winkelwagenmuntjes mooi niet gestolen worden.

De kofferbak heeft een verstelbare vloer en een extra compartiment daaronder waar je een minder vaak gebruikte laadkabel nog wel zou kunnen verstoppen. De hoedenplank is een soort pop-up tent achtige unit, die je heel handig tegen de achterbank aan kan fixeren als je hem niet in gebruik hebt.

Al met al praktisch

Het infotainment-systeem is van Volkswagen. Dat betekent dat de spraakassistent je niet verstaat, dat de kaarten wat achter liggen, maar gelukkig ook dat je met een snelkoppeling zonder al te veel moeite de irritantere rijhulpsystemen uit kan zetten. Bovendien is het scherm zo groot dat je bijna al je CarPlay-apps in één overzicht kunt zien. Handig.

De Ford Explorer heeft al met al een praktisch interieur dat je nooit in de weg zit. Over het dashboard ligt een Bang & Olufsen-speaker gedrapeerd met led-verlichting eronder, voor een beetje stijl. Maar dit interieur is duidelijk meer Skoda dan Mini. Meer praktisch dan chique dus. Voor de meeste mensen de juiste overweging.

Volgende week nemen we al weer afscheid van de Explorer en trekken we dus onze conclusies? Aanrader of niet?

Rutger test elke maand een andere auto, volg het in de Bright Duurtest en blijf op de hoogte met ons WhatsApp-kanaal.