Duurtest: Mini Cooper S cabrio (slot) - Deezer editie

In de serie duurtesten op Bright begonnen we met vooral zuinige auto's. Wat me opviel in de commentaren op die items was dat vernieuwing vaak tegenstand vindt. Zelfs onder Bright-lezers. Het verliezen van het comfort van 1000 kilometer rijden op een tank of 200pk onder de voet hebben, doet mensen allerlei drogredenen verzinnen om te blijven vasthouden aan wat gewoon is. De overgang naar een paar duurtesten met cabrio's is dan ook minder ver gezocht dan het lijkt. Ik beloofde namelijk Mini, Opel, Porsche en Citroën de hele zomer met het dak open te rijden. Weer of geen weer. Het comfort van de airconditioning en een stille cockpit opgevend voor wind in de haren en het weer op mijn gezicht. Geloof me, dat is zelfs met de Mini Cooper S de afgelopen weken niet altijd makkelijk geweest. Als de wolken donkergrijs waren, had ik al gauw de neiging om het kapje dicht te laten.

Maar belofte maakt schuld, dus open die kap en karren maar. Het gaat wat ver om te zeggen dat ik mezelf gevonden heb, in touch ben gekomen met de natuur, of mijn innerlijke kabouter ontdekt heb. Maar geloof het of niet: hardcore cabriorijden verandert je leven wel degelijk een beetje. Woon-werkverkeer was opeens een moment van de dag geworden. Ik zag aan het einde van de werkdag zelfs uit naar de rit, niet alleen naar het aankomen. Ja, ik ben nu al bekeerd en ik ben nog maar net begonnen aan dit evangelie. We richten onze aandacht dan ook maar even op de auto.

In car entertainment - Deezer
Twee dagen voordat ik de auto in moest leveren, kreeg ik mijn Mini Y-kabel binnen. Een stekkertje met aan de ene kant een iPhone-stekker, aan de andere kant een 3,5mm plug en een USB-plug. Een accessoire die je nodig hebt om je iPhone af te kunnen spelen zonder bluetooth in de Mini. Shame on you Mini! In de eerste de beste instapkoreaan kun je gewoon een USB-plug kwijt, hier moet ik een ingewikkeld te kort stekkertje kopen voor twaalf keer de kostprijs (of een iPhone-cradle in de armsteun). Heb je eenmaal dat kabeltje, dan kun je in combinatie met de Mini Connected feature allerlei apps draaien op je iPhone. Daarop zie je hoeveel benzine je hebt en wat je gemiddelde verbruik is bijvoorbeeld. Meer speelse apps kunnen DJ'en op basis van je rijgedrag, maar als ik heel eerlijk ben zie ik niemand dat vaker dan een keer gebruiken.

De integratie met Deezer (een spotify-concurrent) is echter andere koek. Start de app op in je telefoon en vervolgens neemt het scherm van de Mini de boel over. Je hebt daarmee alle muziek uit de flinke collectie van Deezer in de auto, te besturen met het pookje tussen de voorstoelen. Overigens loont het wel om rond de Koningslaagte (en andere gebieden met slecht 3G-bereik) van tevoren je playlists op te slaan. Streamen van de muziek kost je niet alleen een vermogen, met hoge snelheden en in gebieden met beperkt bereik stokt de muziek ook nog wel eens. Gebruik je Deezer voor je muziek thuis, dan is het dus een hele fijne aanvulling. Maar sync je nog steeds je eigen MP3'tjes naar je iPhone, dan is de overstap niet per se nodig.

<object width="405" height="334" data="http://www.youtube.com/v/1zvp7D5KGtE" type="application/x-shockwave-flash"><param name="data" value="http://www.youtube.com/v/1zvp7D5KGtE"><param name="src" value="http://www.youtube.com/v/1zvp7D5KGtE"></object>

Green credits
Laten we het verbruik van de Mini Cooper S in zijn context proberen te zien. Ik reed ongeveer 1 op 12 met het kleine autootje. Dat heeft te maken met de 1200 kilo die het beestje weegt en de 185 pk die het blokje voortbrengt. Ik zou officieel bijna 1 op 17 moeten kunnen rijden, maar eerlijkheid gebiedt mij te zeggen dat ik niet hard mijn best gedaan heb om te hypermilen. De vraag is vooral: moet je niet voor de zuiniger Mini Cooper Cabrio gaan (zonder de S) of zelfs een Mini One? Die stuurt net zo lekker, rijdt net zo comfortabel en in mijn opinie mag een cabrio wel iets meer een cruiser zijn dan een stoplicht racer. Wie hard de bocht omgaat in een gewone auto lijkt al een uitslover, in een cabrio wordt je in sommige dorpen gestenigd als je te hard de bocht om gaat. Kortom: een Cooper zou voor mij voldoende zijn. Misschien de 100pk sterke One zelfs wel.

Schoolreünie score
Zelden heb ik zoveel reacties op een auto gehad als met deze Cooper S cabrio. En stuk voor stuk enthousiast. Zoals ik vorige week al schreef is het retro koddige uiterlijk van de Mini reden voor mensen om zich niet bedreigd te voelen als je erin rond rijdt. Niemand met een Mini kan zichzelf té serieus nemen. Op de schoolreünie ben je dan ook degene die zo jong is gebleven (tenzij je haar uitgevallen is). In een cabrio heb je bovendien alle excuus om het mooiste meisje van de klas alsnog mee te vragen voor een rondje. Ze wilde misschien niet achterop je brommer in 1993, maar twintig jaar later een blokje om in de Cooper S zal zonder meer kudos opleveren.

Sex appeal
Daarmee gaan we over op sex appeal. Een kip-ei verhaal is dat. Wie een Mini cabrio koopt moet wel een iets te veel geld verdienende levensgenieter zijn. Iemand die naar financiële maatstaven geslaagd is, maar ook nog eens niet de behoefte heeft om in een poenerige booskijkende cocon rond te rijden. 10 points.

Praktisch nut
Geloof het of niet, maar je krijgt heus iemand mee op de achterbank in de Mini. Twee zelfs als de chauffeur niet over de 1.75 is. Die wil je geen snelwegsnelheden aan doen met de kap open en zitten in het donker met de kap dicht, maar het kan. Het achterklepje daarentegen heeft een bijzonder kleine opening en een krat bier krijg je niet over de rand vrees ik. Die mag je boezemvriend met de saaie lease-auto dus meenemen. Voor iemand (of een stel) zonder kinderen is de Cooper S cabrio absoluut voldoende auto. Op de achterbank kun je de koffers kwijt en je stuift comfortabel en in stijl heel Europa door.

Eindoordeel
Het is onmogelijk om de Mini te haten. Zeker in cabriovariant. Mijn irritatie als gevolg van het kitscherige retro interieur nam gedurende de 4 weken af en ik vergroeide met de heerlijke versnellingsbak, het plopplop-geluidje van de uitlaat in de sportstand en vooral met de wind in de haren. De kap gaat open en dicht, zelfs als je rijdt (tot 30 kilometer per uur) en dan heb je een motorfiets op vier wielen. Een zonnewijde met een acceleratie van 7 seconden naar de 100. Het enige enorme minpunt is de prijs. Voor 34000nogiets heb je een kale Cooper S. Voor 44000 rijd je het model dat ik een maandje onder de bibs had. Een obsceen bedrag voor zo'n speeltje. Voor 24000 koop je echter de Mini One Cabrio. Die prijs lijkt opeens liefdadigheid.

Komende maand
Inmiddels is de Cooper S al weer een paar dagen terug bij de baas in Rijswijk en hebben we de kap open van de Opel Cascada. Voor praktisch hetzelfde bedrag een ruime, sjieke cabrio met alle denkbare opties en vier prima zitplaatsen. In karakter een totaal andere propositie. De automaat verraadt al dat het hier gaat om een auto om in te cruisen, niet te racen. De Cascada blijft echter maar twee weken en dan ruilen we hem om voor een Porsche 911 Carrera 4S cabrio.