Gigantische, neergestorte meteoriet is kwijt sinds 1916: uitsluitsel nabij?

In de Sahara-woestijn bij Chinguetti, Mauritanië, werd meer dan 100 jaar geleden een bizarre ontdekking gedaan: een metalen heuvel, die waarschijnlijk een meteoriet is. Het zou maar liefst 40 meter hoog zijn en 100 meter breed: die zie je niet snel over het hoofd, zou je denken. Niets is minder waar: het gevaarte is al sinds 1916 (!) vermist. 

Vermist: 40 meter hoge meteoriet

Britse onderzoekers zijn nu aan het kijken of het ding überhaupt wel bestaat. Ze hebben op ArXiv hun eerste bevindingen geplaatst. Ze hebben verschillende locaties uitgefilterd waar de meteoriet zou moeten liggen (inmiddels onder een flinke zandduin) en wachten nu op de uitslagen van de magnetometer die dan al dan niet kan bevestigen dat de meteoriet heeft bestaan of dat de vinder een broodje aap-verhaal de wereld in heeft geholpen.

Die ‘oneerlijke’ vinder is niet zomaar iemand. Het zijn de mannen van kapitein Gaston Ripert, een Fransman die verantwoordelijk was voor het kamelencorps van Chinguetti. Ripert hoorde de Meharisten, Franse legionairs in Afrika tijdens de late koloniale periode, praten over over een vreemde ijzeren heuvel in de woestijn. Hij liet een kameel aanrukken en is toen onder begeleiding van die kameelrijders op pad gegaan. Ze kwamen er aan, maar de route was zo ‘desoriënterend’ dat hij het onmogelijk achtte om dit nog goed na te vertellen. Daarom is het vandaag de dag nog steeds een mysterie of en waar het zich bevindt.

Een zandsteenrots

Ripert zou er wel mee hebben gezeten. Hij zou naar een vriend hebben geschreven: "Ik weet dat de algemene opinie is dat de steen niet bestaat; dat ik voor sommigen slechts een bedrieger ben die een metalen exemplaar heeft opgepikt en dat ik voor anderen een onnozele ben die een zandsteenrots aanzag voor een enorme meteoriet. Ik zal niets doen om hen verder in een kwaad daglicht te stellen, ik weet alleen wat ik zag."

Maar daarmee is de kous niet af. ArsTechnica schrijft over een document van lokale smeden waarin wordt gesproken over metaalvondst van een ‘groot blok’. Ook was er een piloot die een donkere silhouet zag in de Sahara-duinen in de jaren ‘80. Ook heeft Ripert een stuk bewaard en dat kon onder andere in 2001 worden geanalyseerd. Uit de radionuclide-informatie blijkt dat waar het fragment vandaan is gekomen, waarschijnlijk niet groter was dan 1,5 meter. Sinds 2020 is er een onderzoek gaande door College London en Oxford University. Zij stellen dat de meteoriet waarschijnlijk onder een deken van zand ligt en dat zoektochten aan het begin waarschijnlijk al verkeerd waren, waardoor de meteoriet er misschien gewoon nog ligt. De eerdergenoemde piloot had waarschijnlijk een groot leisteenfragment gezien. Als de meteoriet er nog is, dan ligt daar namelijk waarschijnlijk veel zand bovenop.   

Magneet kan uitsluitsel bieden

Berekeningen van hoe ver een kameel komt in 10 uur zijn gedaan. Er zijn meerdere potentiële plekken vastgesteld en het is nu aan een grote magneet om te meten of het inderdaad die bijna mythische meteoriet zal zijn. De onderzoekers hebben dat in 2022 al op kleinere schaal gedaan, zonder succes (behalve dan het kunnen weglaten van zes duinen waar in ieder geval niks werd gevonden. Het nieuwe onderzoek zou drie weken in beslag nemen. Het is waarschijnlijk de snelste methode om tot een conclusie te komen, want het alternatief is de PRISM-I magnetische data inzien, maar dat krijgen de onderzoekers tot nu toe niet voor elkaar bij de lokale overheid. Is er dan toch een geheim onder die duinen? Hopelijk kunnen nieuwe magnetische meningen na meer dan 100 jaar antwoord geven. 

Lees meer over wetenschap of blijf op de hoogte via de gratis Bright Nieuwsbrief.