Brengt krimpende maan toekomstige maanreizen in gevaar?
De maan krimpt en dat kan een gevaar vormen voor toekomstige ruimtemissies met die bestemming. Vooral de zuidpool van de maan kent vele landingslocaties die voor astronauten nu minder geschikt worden. Dat komt omdat het inkrimpen van de maan zorgt voor maanbevingen. Maanbevingen kunnen voor verschuivingen van de maangrond zorgen met als resultaat een onveilige situatie voor astronauten.
Zelfs de helden die over twee jaar met Artemis III voet aan de maangrond zullen gaan zetten hebben last van die krimpende maan. Zij kunnen niet overal landen, omdat het ruige maanlandschap te maken krijgt met die maanbevingen. Dit is te lezen in een paper in The Planetary Science Journal. Het laat weten dat de maan krimpt en de invloed die het heeft op de zuidpool op de maan. Wetenschappers kunnen zo de plekken aanwijzen die hierdoor minder veilig zijn en daaronder zijn diverse Artemis-landingslocaties.
Krimpende maan
Er werd gezien dat de zuidpoolregio het meest beïnvloed lijkt door die krimp. Eén van de hevigste maanbevingen ooit opgenomen vond plaats in die regio (in maart 1973). Er is nog veel seismische activiteit om rekening mee te houden, zeker voor maanlandingen in de toekomst. Helemaal wanneer men er een kolonie wil beginnen en er logischerwijs meer mensen een retourtje (of enkeltje?) richting de maan nemen.
As @NASA plans to send astronauts to the lunar South Pole region through the #Artemis mission, data from NASA's Lunar Reconnaissance Orbiter (LRO) is helping scientists better understand this part of the Moon.
— NASA Marshall (@NASA_Marshall) January 27, 2024
Read about the LRO's moonquake findings >> https://t.co/15unrjxJpn
Maanbevingen werken hetzelfde als de bevingen op aarde: het zijn vooral ondergrondse platen die voor de beweging zorgen. Maar in tegenstelling tot onze planeet heeft de maan een kern die steeds kouder wordt, wat krimp in de hand werkt. Aangezien de maan een veel lossere oppervlakte heeft, liggen verschuivingen op de loer. Dat is iets om rekening mee te houden bij toekomstige ruimtemissies, willen we de eerste astronauten die na 54 jaar voet aan de grond zetten heelhuids hun werk laten doen. Hun belangrijke werk, want er is nog veel te leren over de witte bol die zich vooral ‘s nachts laat zien.