Eerste Indruk: 11 inch MacBook Air 2013

In eerste instantie lijken de nieuwe 11 inch en 13 inch MacBook Airs niet meer dan een upgrade van de modellen uit 2012, met met dubbel het SSD-geheugen. Je kan de versies uit 2013 namelijk niet onderscheiden van de modellen van vorig jaar. Veel mensen hadden gehoopt op retinaschermen maar ook dat heeft Apple onveranderd gelaten. Logisch, want waarom zou je een winnend ontwerp aanpassen? Het is en blijft een pracht van een notebook die je met zijn 1,08 kg en dikte van maximaal 17 mm nauwelijks in je rugzak voelt.

De veranderingen zitten onder de motorkap. De door mij getestte 11 inch was het instapmodel met 4 gb werkgeheugen, 128 mb SSD en een 1,3GHz dual core Haswell Intel Core i5. De opslag van het SSD-flashgeheugen is niet alleen verdubbeld maar de snelheid van deze nieuwe generaties flash is bovendien bijna tweemaal zo snel in het lezen en schrijven. De nieuwe MacBook Airs ondersteunen nu wifi 802.11ac.

De nieuwe Haswell-processoren zijn helemaal van de grond af aan opnieuw ontworpen om zo min mogelijk vermogen te verbruiken zonder in te boeten aan prestaties. De geïntegreerde Intel HD Graphics 5000 chips leveren dan ook tot 40 procent meer grafische prestaties, althans in theorie. Je moet niet denken dat de framerate van Call of Duty opeens met 40 procent is toegenomen. Een toename in grafische prestaties is niet alleen hardware afhankelijk maar ook van of het programma optimaal geprogrammeerd is voor een specifieke grafische chip.

Volgens benchmarks van Primate Labs kan je een algehele prestatietoename van slechts 3 tot 8 procent verwachten afhankelijk van het model, terwijl de modellen uit 2012 een prestatieboost van 20 tot 25 procent ten opzichte van hun voorgangers kregen. De reden is simpel: die nieuwe Haswell- chips draaien op een lagere kloksnelheid van 1,3 Ghz in vergelijk met de 1,7 Ghz van de vorige modellen. De focus van de nieuwe Haswells ligt helemaal op energiebesparing zonder prestatieverlies en dat maakt de nieuwe MacBook Air tot een kroonjuweeltje. Volgens Apple is de batterijduur van de 11 inch met 80 procent en die van de 13 inch met 70 toegenomen. Volgens Apple zou je met gemiddeld werk op een 11 inch negen uur kunnen werken voordat hij in de oplader moet. Een 13 inch gaat zelfs twaalf uur mee.

Mijn eigen test was beperkt maar desalniettemin indrukwekkend. Ik had sluimer uiteraard uitgezet, helderheid op 50 procent en draaide nonstop YouTube op full screen in de weinig energie efficiënte Google Chrome-browser. Na ongeveer 6,5 uur moest de lader er weer in. De beloofde negen uur met normaal gebruik van mail, twitter, facebook, tekstverwerken, een filmpje hier en daar haal je in de meeste gevallen zonder meer, getuigen de vele reviews die je online kuht vinden.

Apple heeft hiermee als het ware de batterijduur van een iPad in een notebook weten te krijgen. Dat mag je gerust baanbrekend noemen. Het is voor het eerst dat je ’s morgens een notebook in je rugzak kan stoppen en met een gerust hart naar je werk kan fietsen zonder oplader. Het 2012-model had al een indrukwekkende batterijduur van 7 uur. Als je geen oplader bij je had dan zat je echter wel in de problemen. Dan kreeg je ‘range-anxiety’ à la bestuurders van elektrische auto’s die niet weten of ze hun bestemming wel gaan halen.

Met de 11 inch ga je de werkdag wel halen en al helemaal met de 13 inch en zijn halve etmaal aan batterijduur. Je zou zelfs kunnen zeggen dat Apple het gewicht van de MacBook Airs met zo’n 25 procent heeft verminderd, want je kunt in veel gevallen je oplader thuis laten.

Die paar uur extra batterijtijd zorgt ervoor dat je ineens een MacBook Air hebt die de hele dag meegaat. Zonder oplader. En dat geldt al helemaal voor de 13 inch die mijn voorkeur heeft. Ik vind dat een gamechanger.