Duurtest Hyundai Tucson Hybrid: de rij-ervaring

Rutger Middendorp test elke maand een auto in de Bright Duurtest. Dit keer: de Hyundai Tucson Hybrid. 

Ik rijd de Tucson tussen een flink aantal elektrische auto’s in onze duurtest. De Fiat 500e ging hem voor. De Dacia Spring kwam deze week langs én we reden een Volkswagen ID.4 in dezelfde periode. Volg ons YouTubekanaal voor onze ervaringen.

Je kunt nog zo’n hybride verfijnde aandrijflijn maken, zo smooth en direct als elektrisch wordt het nooit. En zo zuinig ook niet. Ik heb keurig de auto uit laten rollen voor kruisingen en heb niet te pittig opgetrokken, maar lager dan 6,9 liter per 100 kilometer (1 op 14,5) kreeg ik het niet. Dat is voor een flinke SUV best wel prima. Maar je voelt aan alles dat de hybride aandrijflijn de toekomst niet heeft.

De motor is wel goed gedempt, al hoewel je niet heel erg hoeft op te letten om te merken dat hij aanslaat. De toerenteller zie je dan van 0 naar 1,5 springen. Alleen als hij uitschakelt komt dat soms als verrassing. Het motormanagement heeft het bijzonder druk met meerekenen welke stand het meest ideaal is voor de Tucson Hybrid. Je kunt optrekken met de benzinemotor erbij, de bocht nemen alleen elektrisch, even de benzinemotor er weer bij pakken en dan een flink stuk op de elektromotor alleen coasten. Ik verwacht van het verbruik van de plug-in hybride versie dan ook veel. Want met een grotere accu kun je echt zuinig rijden met deze auto.

Comfortabel

De Tucson is comfortabel van binnen. De stoelen zitten goed en zijn prima verstelbaar. Achterin heb je ook meer dan genoeg ruimte. Vier volwassenen kunnen comfortabel op reis in deze auto en ook nog allemaal serieuze bagage meenemen.

Mijn favoriete gadget onderweg is de dodehoekcamera. Als je het knipperlicht naar links aan zet, dan verdwijnt je kilometerteller en op zijn plaats verschijnt een rond beeld van je dode hoek. Zet je het knipperlicht naar rechts aan, dan verschijnt op de plek van je toerenteller ook dat beeld. Superslim verzonnen. Het valt net genoeg op dat je even kijkt. Het is net niet zo opvallend dat het afleidt.

Verbeterpuntjes

Het grote beeldscherm achter je stuur zou trouwens nog wel iets fanatieker gebruikt kunnen worden. Waar je in auto’s van de Volkswagen-groep een volledige kaart voor je neus kan toveren, kom je in de Tucson niet verder dan pijltjes met navigatieinstructies.

Nog een verbeterpuntje zijn de profielen die je in kunt stellen. Die kun je niet koppelen aan één van de sleutels, zodat ze vanzelf geselecteerd worden. Ook herkent hij niet aan de verbonden telefoon wie er achter het stuur zit. En de stand van de stoel wordt ook niet in het profiel opgeslagen. Dat is jammer.

Maar over het algemeen is het goed toeven in de Tucson. Het infotainmentsysteem is makkelijk te bedienen, onze Krell Audio-upgrade klinkt fantastisch en het is een auto waar je (zeker voor een Hyundai) opvallend veel complimentjes over krijgt.

Rutger Middendorp test elke maand een auto in de Bright Duurtest. Lees hieronder de vorige delen over de Hyundai Tucson Hybrid.