Recensie: Alien: Romulus op Disney+ is ouderwets goede scifi-horror

Alien is eigenlijk al veel langer terug, maar de laatste films van bedenker Ridley Scott konden veel fans niet bekoren. Prometheus en Alien: Covenant spelen zich voor de allereerste film af en richten zich meer op filosofisch geneuzel dan op griezelen met de iconische xenomorphs.

Alien: Romulus is dan ook de studio die zijn handen in de lucht gooit en zegt: “we doen wat de fans willen!” Daarvoor vlogen ze zelfs een fan in met regisseur Fede Álvarez – bekend van de Evil Dead remake en de Don’t Breathe-films. Een uitstekende keus want hij brengt enorm veel klassieke alienhorror.

Wat zit er in het verlaten ruimtestation?

De film speelt zich tussen de eerste twee Alien-films af – Alien en Aliens – en gaat over een groep jonge kolonisten die van een mijnkolonie wil ontsnappen. Ze leven daar als slaven voor de Weyland-Yutani corporatie; hetzelfde bedrijf dat de xenomorph altijd wil vangen om in een biologisch wapen te veranderen.

De jongeren zien hun kans als ze stuiten op een verlaten ruimtestation, dat vlakbij de planeet rondzweeft. Daar kunnen ze genoeg brandstof verzamelen voor een lange reis in hun schip. Je weet natuurlijk al waar dit heengaat… Het station zit propvol xenomorphs en de monsters pikken de personages stuk voor stuk uit de groep.

De meeste kolonisten hebben weinig persoonlijkheid. Alleen hoofdpersoon Rain (Cailee Spaeny) is een goede vervanging voor Sigourney Weavers Ellen Ripley. Nog beter is haar androïde broer Andy, gespeeld door David Jonsson. Andy transformeert qua persoonlijkheid enorm in de film en Johnsson acteert zich helemaal kapot, waardoor hij toch een totaal andere indruk maakt dan de eerdere androïdes van de Alien-films.

Echte xenomorphs

Maar waarvoor je de film aanzet is natuurlijk het aliengeweld en daar levert Romulus absoluut. Regisseur Álvarez houdt van praktische effecten en probeert zo min mogelijk computeranimaties in de actie te stoppen. In de meeste scènes zien de xenomorphs en andere monsters er daardoor tastbaar uit, wat ze nóg enger maakt! Ja, we hebben al zoveel Alien-films gehad waarin mensen door slecht verlichte gangen rennen, maar Álvarez maakt het door zijn goede uitvoering toch weer fris.

Te veel fanservice

De keerzijde van de grote hoeveelheid fanservice is dat Romulus soms wel over de schreef gaat. Zo is er een scène waarin een personage een van Ripleys beroemdste oneliners zegt, en het lijkt wel alsof hij zich ervoor schaamt dat hij het zo geforceerd moet brengen.

Ook wordt er een inmiddels overleden acteur digitaal teruggebracht en de computeranimaties om zijn gezicht na te bootsen, zijn weer net zo ongemakkelijk als altijd. Álvarez heeft in een nieuw interview onthuld dat ze met de extra tijd die animaties verbeterd hebben voor de ‘thuisversie’.

Hopelijk tekent hij ook voor het directe vervolg dat Alien: Romulus krijgt, want we zijn razend benieuwd wat hij nog meer met de xenomorphs kan doen.

Alien: Romulus staat vanaf 15 januari op Disney+.

Lees meer over streaming en schrijf je in voor onze nieuwsbrief.