Review Audi A8L: veel tech, maar niet alles werkt goed
De Audi A8L is een indrukwekkende auto vol technologische snufjes. Maar autotester Rutger ondervond dat de technologie soms meer hinderde dan hielp.
Hoe je de Audi A8 ook benadert: hij is indrukwekkend. De gigantische gapende grill, de lange deuren tussen de wielen, de achterlichten die over de hele klep doorlopen en in een subtiel patroon oplichten. Hier is al vrij snel duidelijk: dit is een bijzonder stuk technologie. Maar niet alle snufjes werken in de praktijk al goed, laat Rutger je zien:
In de kinderschoenen
De weelde aan schermen voor- en achterin verraadt een hang naar vernieuwing die past bij het merk Audi. Alles is eenvoudig terug te vinden en simpel te bedienen met de fraaiste interface die je in een moderne auto vinden kunt.
Eenmaal op de weg merk je dat die technologie nog wat in de kinderschoenen staat. De voice-control snapt me regelmatig niet, de verkeersbordherkenning mist zonder uitzondering de Autoweg-borden en pikt regelmatig een beperking op van een parallelweg.
De autonome functies zijn ook niet op alle momenten even behulpzaam. Tegenover een reddende actie bij het uitparkeren staat een nodeloze remactie op een weg waar niets aan de hand was. Bij de ene rotonde anticipeert de A8 vlekkeloos door snelheid te minderen, bij de andere word ik gewaarschuwd dat ik het stuur moet overnemen en wordt ongevraagd de cruise-control uitgeschakeld.
Tussen mens en machine
Juist in deze fase tussen zelfstandig en autonoom rijden, merk je wat een moeizame dans het is tussen mens en machine. Geef het stuur helemaal over en de wereld wordt een stuk voorspelbaarder, maar in deze tussenvorm voelt het nog vaak als dansles voor beginners.
De Audi A8 is een indrukwekkend stuk gereedschap, maar heeft technologie aan boord die soms meer hindert dan helpt. Als auto van de vorige generatie is het een meesterwerk. Als voorbode van wat komen gaat is het nog wat behelpen.